Naukowcy z Tajwanu opublikowali w Nutrition Research raport dotyczący wpływu innej grupy cukrów – ksylooligosacharydów na stan jelit osób w starszym wieku („Dietary intake of xylooligosaccharides improves the intestinal microbiota, fecal moisture, and pH value in the elderly"). Wyniki ich badań wykazały, że dobowa dawka ksylooligosacharydów (XOS) w wysokości 4 gramów przyjmowana przez okres trzech tygodni powoduje wzrost populacji bifidobakterii na poziomie porównywalnym z obserwowanym w przypadku zastosowania podwojonej ilości fruktooligosacharydów. Autorzy badań sądzą, że taki rezultat sugeruje większą zdolność do pobudzania wzrostu bifidobakterii w przypadku ksylooligosacharydów niż inuliny i fruktooligosacharydów. Ksylooligosacharydy mogą być pozyskiwane z pędów bambusa, owoców, warzyw oraz miodu.

Preparaty prebiotyczne, a także te które wspomagają wzrost korzystnych dla ludzkiego zdrowia bakterii jelitowych stanowią biznes o wartości około 90 milionów euro na rynku europejskim. Zgodnie z przewidywaniami (Frost & Sullivan) suma ta ma osiągnąć zawrotną wartość 179,7 milionów euro jeszcze przed rokiem 2010. Dotychczas na rynku dominowali producenci inuliny, jednak zainteresowanie zaczynają zdobywać wytwórcy innych produktów podkreślający ich działanie prebiotyczne oraz fakt, że same prebiotyki mogą być bardziej użyteczne niż bakterie, których wzrost pobudzają.

Badania pod przewodnictwem Y. C. Chunga objęły 22 osoby. Średnia wieku wynosiła 78,6 lat. Żaden z biorących udział w eksperymencie nie cierpiał z powodu chorób układu pokarmowego. Trzynastu losowo wybranym podawano codzienny suplement diety złożony z ksylooligosacharydów, zaś pozostałych dziewięć przyjmowało placebo (cukrozę). Po trzech tygodniach eksperymentu populacja bifidobakterii wzrosła o 35 % w przypadku grupy przyjmującej suplement XOS, podczas gdy w grupie przyjmującej placebo nie zaobserwowano żadnych znaczących zmian. Co najważniejsze, efekt ten może zostać osiągnięty przy znacznie mniejszej dawce XOS niż stosowana w przypadku popularnych FOS oraz inuliny. Zgodnie z literaturą efektywna dzienna dawka w przypadku FOS wynosi             3 gramy, a w przypadku XOS 0,7 grama (Food Tech, 1994, Vol. 48, pp. 61-65). Dodatkową zaletą stosowania XOS jako suplementu diety stanowi zwiększona zdolność wiązania wody i spadek pH treści jelitowej. Obniżenie pH wypływa ze zintensyfikowanej produkcji krótkich kwasów tłuszczowych (e.g. maślanów, propionianów), które mają korzystny wpływ na kondycję jelit, zmniejszając przez to ryzyko wystąpienia chorób układu pokarmowego.

W przypadku XOS nie zaobserwowano jednak żadnych zmian w poziomie soli mineralnych, które są typowe dla kuracji z zastosowaniem FOS i inuliny, stymulujących absorpcję wapna i fosforu z jelit.
Nie zaobserwowano również żadnych efektów ubocznych spowodowanych przyjmowaniem ksylooligosacharydów (4 gramy na dobę, 3 tygodnie). Naukowcy potwierdzili, że ksylooligosacharydy nie wpływają ujemnie na proces wchłaniania składników pokarmowych oraz parametry hematologiczne i biochemiczne.

Nie ulega wątpliwości, że preparaty prebiotyczne stoją przed perspektywą dalszej dynamicznej kariery na rynku suplementów diety. Jest kwestią sporną, czy konieczne jest przyjmowanie prebiotyków u osób młodych, bilansujących swoją dietę w odpowiedni sposób. Badania przeprowadzone na Tajwanie wydają się jednak podkreślać pozytywny wpływ prebiotyków (w tym przypadku ksylooligosacharydów) na kondycję jelit w przypadku osób starszych.

Źródło: www.foodnavigator.com, Nutrition Research journal