Wektor adenowirusowy połączony z kationowym glukokortykoidem, deksametazonem-sperminą, ułatwił i ulepszył spodób targetowania nabłonka górnych dróg oddechowych i zredukował infiltrację komórek zapalnych.
W pracy w Gene therapy, można przeczytać o wynikach badań o wpływie formulacji na homologiczny wektor adenowirusowy w szczepie myszy C57Bl/6. Skonstruowanie i podanie adenowirusa z ekspresją genu dla laktozy LacZ w połączeniu z DS/dioleoylphosfayidyletanolaminą (DOPE) w dniu ) umożliwiła powtórne podanie tego wektora, jednak niosącego ze sobą gen dla alkalicznej fosfatazy w dniu 21ym. Formuła z 3beta [N-(N', N'-dimethylaminoethane) carbamoy] cholesterol (DC-Chol) DC-cholesterol (DC-Chol))/DOPE lub deksametazonem w dniu ) powodowala zminioną ekspresję alkalicznej fosfatazy w dniu 24ym. Neutralizujące przeciwciała skierowane przeciwko wektorowi adenowirusowemu mierzone w surowicy w 28 dniu po podaniu wszystkich kombinacji formuł były znacznie zredukowane wskutek podania pojedynczej dawki w niu 0. Poza tym ponowne podanie homologicznego wektora w dniu 14ym skutkowało mniejsza ilością przeciwciał w surowicy kiedy wektor podawany był z  DS/OPE w dniu ). Użycie DS/DOPE w dniu 0 powodowało znaczną redukcję limfocytów CD4 i CD8 infiltrujących drogi oddechowe myszy w dniu 14ym. Aktywacja swoistych w stosunku do wektora komórek T była zredukowana przez obecność DC-Chol/DOPE. DS/DOPE, jak wynika z badań, ułatwia powtórne podawanie wektora wirusowego dzięki połączeniu liposomów z glukokortykoidami.

Źródło: Pulmonary delivery of adenovirus vector formulated with dexamethasone–spermine facilitates homologous vector re-administration, Gene Therapy (2007) 14, 1594–1604