Ich działanie polega na opóźnianiu rozwoju cukrzycy typu II u pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia, i jak zauważono mają potencjalnie korzystny wpływ na wystepujące zaburzenia związane z układem krążenia.

TZDs współdziałają z PPAR -receptor aktywowany przez proliferatory peroksysomów  (peroxisome proliferator-activated receptor) przede wszystkim w tkance tłuszczowej.PPR to receptory jądrowe, inaczej cytoplazmatyczne, które można traktować jako czynniki transkrypcyjne, aktywowane poprzez przyłączanie specyficznych ligandów. Jedną z trzech izoform są PPAR występujące głownie w tkance tłuszczowej,które uczestniczą w metabolizmie lipidów, indukują różnicowanie się i dojrzewanie adipocytów, a także modulują aktywność insuliny, wpływając na poziom glukozy we krwi. Fizjologicznie aktywowane są przez niektóre ikozanoidy (prostaglandyny, leukotrieny) oraz wolne kwasy tłuszczowe. Ich najważniejsze syntetyczne ligandy to TZD (tiazolidynodiony).

Aktywacja receptora PPAR przez TZDs poprawia wrażliwość na insulinę poprzez sprzyjanie absorpcji kwasów tłuszczowych do tkanki tłuszczowej, wzrost produkcji adiponektyn ( hormon, ktory wpływa na szereg procesów metabolicznych, szczególnie przemianę glukozy i kwasów tłuszczowych w wątrobie i mięśniach, pośrednio wpływając na wrażliwość na insulinę) i zmniejszenie poziomow czynników zapalnych takich jak TNF-alfa(tumour necrosis factor-alpha, czynnik martwicy nowotworu) , interleukina-6 czy inhibitor-1 aktywatora plazminogenu (PAI-1 – ang. plasminogen activator inhibitor 1). Klinicznie, TZDs ujawnily zdolności do zmniejszenia miażdzycy poprzez pomiar m.in grubości błony wewnętrznej tętnicy szyjnej - CIMT, która jest wykładnikiem stopnia zaawansowania miażdżycy. Niemniej jednak,pomimo korzystnych efektów na markery oceny ryzyka związanego z chorobą układu krążenia, TZDs nie zostały jak dotąd  zbadane klinicznie aby udowodnić ich działanie w zmniejszaniu zaburzeń układu krążenia u pacjentów, a także bezpieczeństwo rosiglitazonu stosowanego jako lek przeciwcukrzycowy w tym znaczeniu rownież zostało poddane wątpliwościom. Podwójne zastosowanie PPAR-/TZDs może zaoferować lepsze działanie w celu zwiększenia wrażliwości na insulinę i ochronę układu krążenia , ale bezpieczeństwo ich działania nie zostało jeszcze udowodnione .

Źrodlo:British Journal of Pharmacology (2008) 153, 636–645; doi:10.1038/sj.bjp.0707452;"Thiazolidinediones: effects on insulin resistance and the cardiovascular system"C E Quinn1, P K Hamilton1, C J Lockhart1 and G E McVeigh1