NOWY CEL MOLEKULARNY / Rola topoizomerazy i transkrypcji RNA w przeciwnowotworowym działaniu pochodnej benzonaftyrydyny SN 28049
01.09.2008
Pochodna benzonaftyrydyny o nazwie SN 28049 jest lekiem interkalującym DNA, który wiąże się z DNA bogatym w pary G-C i wykazuje aktywność leczniczą przeciwko rakowi gruczołowemu Colon 38 u myszy.
Zamierzeniem autorów publikacji było zbadanie roli topoizomerazy I i II oraz transkrypcji RNA w działaniu tego związku.
W badaniach wykorzystano testy namnażania komórek nowotworowych w celu określenia cytotoksyczności związku, testy enzymatyczne i interferencję RNA w celu określenia roli topoizomerazy I i II, inkorporację 3H w celu zbadania wpływu związku na transkrypcję oraz RT-PCR w celu sprawdzenia jego zdolności do redukcji ekspresji endogennego h-TERT.
W testach namnażania, po działaniu SN 28049, uzyskano krzywą odpowiedzi na cytotoksyczną dawkę leku dla komórek H460 analogiczną do krzywej dla pochodnych akrydyny, takich jak DACA, przy czym aktywność cytotoksyczna SN 28049 była ~16 razy silniejsza. Obniżenie regulacji topoizomerazy IIα w komórkach HTETOP poskutkowało obniżeniem cytotoksyczności leku, dowodząc jej aktywności jako wyciszacz topo IIα. Niespodziewanie, obniżenie regulacji topoizomerazy I w komórkach H460 poprzez interferencję RNA, uwrażliwiło te komórki na działanie leku oraz innych wyciszaczy topo II. SN 28049 hamował zależną od topo I relaksację super zwiniętego DNA, a także transkrypcję w komórkach HEK293. Ponadto, badany związek wykazywał silniejsze działanie w redukowaniu ekspresji lucyferazy z promotora wiążącego SP-1 bogatego w pary G-C niż z promotora ubogiego ubogiego te pary. Lek skutecznie redukował ekspresję genu lucyferazy będącego pod kontrolą promotora wiążącego SP-1, jak również ekspresję endogennego h-TERT w komórkach HEK293, których promotor także zawiera miejsca wiązania SP-1.
Dzięki uzyskanym wynikom stwierdzono, że SN 28049 posiada złożoną aktywność, która pozwala na wzmocnienie efektu wyciszania topo IIα, supresji topo I oraz inhibicji transkrypcji genów z promotorów zawierających miejsca wiązania SP-1. Aktywność ta może przełożyć się na aktywność przeciwnowotworową, szczególnie w przypadku nowotworów litych.
Źródło: J.A. David et al., « The role of topoisomerases and RNA transcription in the action of the antitumor benzonaphthyridine derivative SN 28049”, Cancer Chemother. Pharmacol., 2008, 62, 753-762
KOMENTARZE