Najpierw zmusili grupę małp do czuwania przez trzy doby.Hipokretyna-1 (oreksyna-A) była podawana jednej grupie małp rhesus cierpiacych na bezsenność, natychmiastowo poddając testowaniu ich pamięć krótkotrwałą przy użyciu specjalnie przygotowanych zadań. (Porrino et al., 2005). Drugiej grupie kontrolnej małp podawano placebo. Następnie porównano ich możliwości ze zwierzętami wyspanymi. Okazało się, że te, którym podano oreksynę, mimo braku snu radziły sobie z zadaniami równie dobrze jak małpy wypoczęte. Znacznie gorzej wypadły w testach małpy z grupy kontrolnej. Wyniki potwierdzono jeszcze badaniem za pomocą obrazowania mózgu metodą PET.Zastosowano w doświadczeniu dwie metody podawania oreksyny-A, dożylnie oraz nową metodę dostarczenia leku drogą nosową przy użyciu rozpylacza w sprayu. Wyniki pokazały,że oreksyna-A podawana dożylnie oraz drogą nosową znacząco łagodzi skutki bezsenności u małp ; niemniej jednak podawanie leku drogą nosową było znacząco bardziej efektywne niż nawet najwyższe dawki leku podawanego dożylnie. Poprawie funkcjonowania u cierpiących na bezsenność zwierząt towarzyszyły przemiany w lokalnym metabolizmie glukozy w specyficznych regionach mózgu(local cerebral glucose metabolism -CMRglc), które zostały odkryte wcześniej jako zaangażowane podczas wykonywanej pracy i osłabione brakiem snu. (Porrino et al., 2005).Konsekwentnie ze zrożnicowanymi efektami bezsenności, oreksyna-A w sprayu indukowała bardziej zdecydowane wycofanie zmian w metabolizmie mózgu (CMRglc) wywołane bezsennościa  niż dożylnie stosowana oreksyna-A.

Odkrycie to dostarcza dowodów na efektywność podawania drogą nosową oreksyny-A łagodząc skutki bezsenności.