By zbadać potencjał adenowirusów w tej kwestii, Gauldie i wsp. immunizowali myszy  przy użyciu rekombinantowych pozbawionych zdolności do replikacji wirusów poprzez pojedyncze dookręznicze podanie wektora.  Efektywność transferu zakodowanych genów stwierdzono tak w warstwie nabłonkowej jak i w blaszce podstawnej śluzówki okrężnicy. Komórki dendrytyczne były zdolne do transferu antygenu do drenujących węzłów chłonnych, gdzie swoiste względem antygenu komórki CD8+ ulegały primingowi. Efektorowe komórki CD+ swoiste względem antygenu oraz przeciwciała klasy IgA były wykrywane podczas fazy efektorowej właśnie w jelicie grubym. W porównaniu do innych dróg szczepienia (donosowej i śródskórnej) immunizacja dojelitowa dostarczała silnej protekcji w momencie dojelitowego podania wirusów patogennych.  Cpo węcej, ten sposób immunizacji dostarczał ochrony pochwy, bardziej efektywnie niż w przypadku immunizacji donosowej i skórnej. Dlatego też, szczepienia poprzez błonę śluzową jelita grubego przy użyciu wektorów adenowirusowych  stanowią efektywną strategię przeciwko infekcjom w obrębie śluzówki waginy i odbytu.


Źródło: Immunization with adenovirus at the large intestinal mucosa as an effective vaccination strategy against sexually transmitted viral infection Q Zhu, C W Thomson, K L Rosenthal, M R McDermott, S M Collins and J Gauldie; Mucosal Immunology (2008) 1, 78–88.