Erytropoetyna jest glikoproteiną, która jako czynnik stymulujący mitozę i hormon różnicujący stymuluje tworzenie erytrocytów z erytroidalnych komórek prekursorowych (komórek macierzystych). Masa cząsteczkowa erytropoetyny wynosi 32-40 kDa. Frakcja białkowa cząsteczki stanowi około 58% i składa się ze 165 aminokwasów. Cztery łańcuchy węglowodanowe są połączone z cząsteczką białka przez trzy wiązania N-glikozydowe i jedno wiązanie O‑glikozydowe. Epoetyna alfa uzyskana metodą inżynierii genetycznej jest glikozylowana i identyczna pod względem składu aminokwasowego i węglowodanowego z endogenną erytropoetyną ludzką, która została wyizolowana z moczu pacjentów z niedokrwistością. Wskazaniami do stosowania są: leczenie niedokrwistości związanej z przewlekłą niewydolnością nerek u pacjentów pediatrycznych i dorosłych poddawanych hemodializie oraz pacjentów dorosłych poddawanych dializie otrzewnowej; leczenie ciężkiej niedokrwistości pochodzenia nerkowego, której towarzyszą objawy kliniczne u pacjentów z niewydolnością nerek, która nie wymaga jeszcze leczenia dializą; leczenie niedokrwistości i zmniejszenie ilości przetoczeń krwi u dorosłych pacjentów otrzymujących chemioterapię z powodu guzów litych, chłoniaka złośliwego lub szpiczaka mnogiego oraz pacjentów, u których przetoczenie krwi może być konieczne ze względu na stan ogólny (np. stan układu krążenia; istniejącą niedokrwistość na początku chemioterapii). Preparaty można stosować także w celu zmniejszenia narażenia na przetoczenia krwi allogenicznej u dorosłych pacjentów bez niedoboru żelaza przed dużymi operacjami ortopedycznymi w trybie planowym, z wysokim ryzykiem powikłań po przetoczeniu krwi. Na rynku jest dostępny pierwszy zarejestrowany lek zawierający epoetynę alfa: Eprex (Janssen-Cilag).
Źródło: NIA
Źródło: NIA
KOMENTARZE