Naukowcy od dawna poszukują czegoś, co mogłoby zastąpić tradycyjną radioterapię, w której używa się fal o wysokiej energii niszczących także zdrowe komórki. Skutki uboczne radioterapii są dosyć nieprzyjemne. Dlatego niezwykle ważne jest wykorzystanie materiału, który mógłby zostać umieszczony w komórkach rakowych i niszczyłby tylko te komórki pod wpływem mniej szkodliwego promieniowania. Zwrócono więc uwagę na nanorurki, gdyż absorbują one promieniowanie podczerwone, które przenika przez tkanki i nie powoduje uszkodzeń zdrowych komórek. Jednak promieniowanie to ma dosyć krótki zasięg – nowotwory ukryte w głębi organizmu pozostają nienaruszone. Inaczej jest w przypadku fal radiowych, które są także nieszkodliwe, ale potrafią przenikać cały nasz organizm.

Testy z wykorzystaniem nanorurek węglowych były już prowadzone wcześniej z wykorzystaniem hodowli komórkowych, ale Steven Curley z University Of Texas i jego współpracownicy po raz pierwszy zaczęli testować nową technikę na żywych zwierzętach. Wstrzykiwali nanorurki węglowe do tkanki nowotworowej w wątrobie królików i działali na nie falami radiowymi, co powodowało zniszczenie komórek nowotworowych i tylko niewielkie uszkodzenia komórek sąsiadujących z chorą tkanką. Nanorurki węglowe zawieszone w wodzie i traktowane falami radiowymi, nagrzewają roztwór do temperatury 45°C w ciągu 25 sekund. Prawdopodobnie nanorurki tworzą w roztworze układ antenowy, który powoduje lepsze przewodzenie ciepła.

Oczywiście, nową technikę trzeba jeszcze udoskonalić. Głównym celem jest zmniejszenie 2-3 milimetrowej warstwy zdrowych komórek, które ulegają zniszczeniu w czasie naświetlania. Czas potrzebny na przeprowadzenie badań klinicznych naukowcy szacują na 3-4 lata. Nadal też trwają prace nad przygotowaniem nanorurek w taki sposób, aby mogły one same rozpoznawać komórki rakowe. Próbuje się to przeprowadzić poprzez przyłączenie do nanorurek specyficznych przeciwciał rozpoznających białka charakterystyczne tylko dla komórek rakowych.