Badania prowadzone przez Vivek Rangnekar ukazały, że Par-4, białko, o którym wcześniej myślano, iż jest aktywne tylko w komórkach, w których ulega ekspresji gen Par-4 , jest tak naprawdę wydzielane przez większość ludzkich i mysich komórek i może brać na cel dużą liczbę komórek rakowych poprzez wiązanie się do receptorów na powierzchni tych komórek. Sprawia to, że Par-4 jest bardzo atrakcyjną cząsteczką dla przyszłych badań, które mają na celu rozwój nowych terapii leczniczych przeciwko rakowi.

To nowe odkrycie oznacza, że nie jest konieczne tworzenie modyfikacji genetycznych lub posługiwanie się zrekombinowanymi wirusami w celu dostarczenia genu Par-4 do komórek rakowych oraz rozszerza ono znacznie potencjalne zastosowanie Par-4 do selektywnego zabijania komórek rakowych.

Badani wykazały, że gdy cząsteczka Par-4 przyłącza się do receptora GRP78 na powierzchni komórki rakowej, uwalnia biologiczny proces zwany apoptozą. Par+4 działa selektywnie przeciwko komórkom rakowym, pozostawiając zdrowe komórki nienaruszone.

Zespół dr Rangnekara najpierw odkrył gen Par-4 w 1993 roku. W 2007 jego zespół wprowadził ten gen do mysiego embrionu, tworząc w ten sposób odporną na raka mysz. Takie myszy żyły kilka miesięcy dłużej niż myszy laboratoryjne bez genu, co oznaczało, że myszy z genem Par-4 miały toksycznych efektów ubocznych.

Naukowcy mają nadzieję, że dzięki temu odkryciu uda się stworzyć nową generacje leków, bardziej efektywnych niż dzisiaj stosowane, z mniejszą ilością i z łagodniejszymi efektami ubocznymi. Znaczącym przełomem w tej dziedzinie byłoby stworzenie skutecznych leków nie szkodzących pacjentom.


Ravshan Burikhnov, Yanming Zhao, Anindya Goswami, Shirley Qui, Steven R. Schwarze, Vivek M. Rangnekar „The tumor suppressor Par-4 Activates an extrinsic pathway of apoptosis”; Cell, 23 July 2009, Volume 138, Issue 2, 377-388