Osoby korzystające ze służby zdrowia Saskatchewan Health w wieku od 50 lat, bez historii nowotworu oraz kwalifikujące się do przepisania leku, od 1967 roku rekrutowano do zagnieżdżonego, dopasowanego badania kliniczno-kontrolnego. Wykorzystując informacje z archiwum Saskatchewan Cancer Agency, między 1 stycznia 1982 r. a 31 grudnia 2002 r. rozpoznano 19 412 nowych przypadków nowotworu układu moczowo-płciowego. Dla każdego przypadku losowo wyselekcjonowano sześć kontroli o całkowitej liczbie 11 6470, dopasowanych do wieku, płci i czasu rozpoznania. Do obliczenia skorygowanych wskaźników częstości występowania nowotworów układu moczowo-płciowego w zależności od stosowania warfaryny zastosowano warunkową analizę regresji logistycznej.
W porównaniu z mężczyznami, którzy nigdy nie stosowali warfaryny, mężczyźni po 4-letnim okresie przyjmowania tego leku wykazywali skorygowany wskaźnik częstości o wartości 0,80 (95% CI [0,65-0,99]). Przyjmując war-farynę przez 76-100% czasu, skorygowane wskaźniki częstości wynosiły: 0,80 (0,66-0,96) w ciągu dwóch lat poprzedzających rozpoznanie nowotworu prostaty; 0,76 (0,62-0,94) w trzecim roku oraz 0,67 (0,53-0,86) w czwartym roku. Nie wykazano żadnego znaczącego związku między warfaryną a ryzykiem zachorowania na inne nowotwory układu moczowo-płciowego.
Badania wskazują, że warfaryna wykazuje efekt przeciwnowotworowy specyficznie dla nowotworu prostaty. Uzasadnione są dalsze badania zawierające bardziej kompletną ocenę poświęconą wpływowi warfaryny na śmiertelność z powodu nowotworu prostaty.

Źródło:Stosowanie warfaryny a ryzyko wystąpienia nowotworu układu moczowo-płciowego: zagnieżdżone populacyjne badanie kliniczno-kontrolne
Use of warfarin and risk of urogenital cancer: a population-based, nested case-control study; Lancet Oncol 2007; 8,5 :395-402; Vicky Tagalakis, Hani Tamim, Mark Blostein, Jean-Paul Collet, James A Hanley, Susan R Kahn