Aliskiren stosuje się 1 raz dziennie w dawce 150 mg lub 300 mg jako monoterapię lub w kombinacji z innymi lekami na nadciśnienie.

Oprócz głosów zachwytu, istnieją także głosy sceptyków: czy aliskiren na stałe wejdzie do arsenału leków hypotensyjnych? Czy faktycznie istnieje potrzeba potrójnej blokady układu renina-angiotensyna, a jeśli tak, to jaki jest stosunek korzyści do ryzyka? - pyta Frank Messerli z Today in Cardiology.

Według FDA, skuteczność aliskirenu została potwierdzona na 2000 pacjentach z umiarkowanym nadciśnieniem. Aliskiren okazał się skuteczny we wszystkich grupach demograficznych, jednak u Murzynów uzyskano mniejszą redukcję ciśnienia krwi w porównaniu z rasą białą i Azjatami. Według FDA, taka jest ogólna prawidłowość dla leków działających na układ renina-angiotensyna.

Przeprowadzone badania dowiodły, że lek jest bezpieczny. Najczęściej zgłaszanym skutkiem ubocznym była biegunka, notowana u 2% pacjentów otrzymujących 300 mg aliskirenu dziennie (1% w grupie przyjmującej placebo) oraz alergiczna opuchlizna twarzy, ust lub języka i trudności w oddychaniu – efekty uboczne jakie obserwuje się także przy stosowaniu innych leków hypotensyjnych działających na układ renina-angiotensyna. Novartis przestrzega natomiast przed stosowaniem leku u kobiet w ciąży.

Aliskiren, oprócz normalizacji podwyższonego ciśnienia, może przynieść także inne korzyści np. pacjentom, którzy nie mogą przyjmować ACE inhibitorów i wymagają podwójnej blokady układu renina-angiotensyna, jak np. cukrzycy czy chorzy na albuminurię. Odpowiedź na to pytanie być może zostanie wkrótce odkryta.

Novartis planuje wieloośrodkowe badanie kliniczne przeprowadzone na większej liczbie pacjentów w celu potwierdzenia długoterminowej skuteczności aliskirenu.