Większość infekcji MRSA występujących w populacji ludzkiej dotyczy skóry. Gronkowce są jednak poważnym problemem opieki szpitalnej, gdzie wywołują groźne zakażenia krwi, ran pooperacyjnych i zapalenie płuc, często kończące się zgonem pacjenta. Bakteria prezentuje narastającą oporność na antybiotyki odbierającą wszelkie szanse na powodzenie ewentualnej terapii.

Szczepionka przeciwko S.aureus znajduje się wysoko na liście najbardziej pożądanych produktów medycznych- koncerny farmaceutyczne takie jak Merck czy NABI Biopharmaceuticals przeznaczyły setki milionów na badania przedkliniczne i kliniczne nowych preparatów, z których większość w toku analiz musiała zostać porzucona.

Dotychczas szczepionki komponowano na bazie białek i węglowodanów obecnych w naturalnej otoczce bakteryjnej- podejście to okazało się skuteczne dla patogenów takich jak Haemophilus influenzae typu B i Streptococcus pneumoniae, lecz zupełnie bezowocne w walce z zakażeniami S.aureus. Zastosowanie pojedynczych białek pochodzących ze ściany komórkowej gronkowca również nie przyniosło spodziewanych efektów. Autorzy pracy, która ukazała się w The Journal of Infectious Diseases postanowili do wytworzenia preparatu użyć zupełnie nowej strategii, która nie pozwoliłaby antygenom wymknąć się spod kontroli układu immunologicznego. W tym celu zastosowali białka produkowane przez wewnętrzne struktury komórkowe S.aureus i mające kluczowe znaczenie w rozwoju infekcji- superantygeny i cytolizyny.

W doświadczeniu króliki poddano biernej immunizacji przy użyciu kombinacji superantygenów: toksyny TSST-1 (toxic shock syndrome toxin 1), enterotoksyny B, C i enterotoksyno-podobnej toksyny X oraz cytolizyn: α,β i γ-toksyny. Następnie, zwierzętom podano wziewnie mieszaninę szczepów S. aureus zarówno wrażliwych, jak i opornych na metycylinę. Spośród 88 testowanych królików aż 86 uniknęło zakażenia, podczas gdy w grupie kontrolnej o takiej samej liczności, składającej się z niezaszczepionych zwierząt tylko jedno zdołało przeżyć groźną infekcję. W ten sposób udowodniono, że zastosowana strategia pozwoliła na produkcję neutralizujących przeciwciał chroniących przed inwazją patogenu. Dodatkowe analizy wykazały, że podanie „tradycyjnej” szczepionki opartej na antygenach powierzchniowych bakterii zamiast zabezpieczyć przed infekcją może predysponować do jej zaostrzenia.

Powyższe obserwacje wskazują, że nowa procedura wytwarzania szczepionek przeciwko gronkowcom prezentuje dużą skuteczność w walce ze śmiercionośnymi zakażeniami. Zespół badawczy z Iowa planuje wystąpić o zgodę do FDA na przeprowadzenie wstępnych badań u ludzi, które mają jednoznacznie potwierdzić dotychczasowe rezultaty.