Naukowcy ustalili matematyczne wzory, nazywane „sieciami kowariancji”, w celu zanalizowania sekwencji białek w genach lub we wzorach genetycznych wirusa zapalenia wątroby typu C w dwóch grupach pacjentów. Pierwsza grupę stanowiły osoby, u których tradycyjna terapia okazała się skuteczna. W przypadku drugiej grupy badanych terapia ta okazała się nieefektywna. Naukowcy starali się znaleźć odpowiedź na pytanie, od czego zależy skuteczność terapii.

Wyniki sprowadziły się do stworzenia złożonej sieci interakcji aminokwasów w białkach wirusa, która swoim wyglądem przypomina mapę lotniczą. Centralne aminokwasy łączą się z innymi aminokwasami, tak jak główne miasta dowodzenia lotniczego łączą się z pozostałymi miastami. To właśnie te główne ośrodki decydują o rozkładzie odlotów i przylotów, stanowią zatem swoiste centrum dowodzenia.

W takim wypadku centra aminokwasów mogą posłużyć jako cel dla nowych leków przeciwwirusowych.

Zespół badaczy zidentyfikował również „podsieci”, które są zawsze związane z niepowodzeniem terapii. „Podsieci” uważane są za biomarkery, które mogą pomóc w przewidzeniu czy standardowa terapia będzie skuteczna.

Klasyczne leczenie ma wiele nieprzyjemnych skutków ubocznych, a do tego jest drogie. Wydaje się zatem, że możliwość przewidzenia skuteczności terapii przed jej rozpoczęciem jest bardzo dobrym rozwiązaniem dla pacjentów cierpiących na zapalenie wątroby typu C.


Oprac.: Monika Przybył
Źródło: www.sciencedaily.com