We wcześniejszych badaniach wykazaliśmy, iż leki hipotensyjne podawane in vivo mogą wpływać na zdolność makrofagów do indukcji wybuchu tlenowego i wytwarzania tlenku azotu. W kolejnym eksperymencie badano wpływ 6 leków hipotensyjnych na produkcję specyficznych przeciwciał przez limfocyty B u zdrowych myszy.

Każdej grupie dawców dootrzewnowo podawano przez 7 kolejnych dni jeden z leków: Propranolol (10 mg/kg), Karwedilol (5 mg/kg), Kaptopryl (5 mg/kg), Werapamil (5 mg/kg), Amlodypinę (3 mg/kg), Olmesartan (1 mg/kg). Drugiego dnia każdej myszy podano dootrzewnowo olej mineralny w celu indukcji zapalnych makrofagów w jamie otrzewnej. Po 7 dniach z płynu otrzewnowego wyizolowano makrofagi, które następnie inkubowano z krwinkami barana (SRBC) – 10 erytrocytów 1 makrofaga (30 min, 37 °C). Podano je w równych dawkach dootrzewnowo naiwnym biorcom. Po tygodniu określono miano swoistych przeciwciał w surowicy biorców, wykonując test hemaglutynacji bezpośredniej.

Wykorzystując śledziony biorców, wykonano test tworzenia łysinek hemolitycznych (PFA). Zawiesiny splenocytów inkubowano z 20% roztworem SRBC w obecności dopełniacza świnki morskiej (90 min, 37 °C). Następnie zliczano ilość „łysinek hemolitycznych” odpowiadającą liczbie limfocytów produkujących powierzchniowe przeciwciała anty-SRBC.

Makrofagi myszy dawców w różny sposób aktywowały lim. B, co spowodowało zmiany w liczbie łysinek hemolitycznych (wczesny etap odpowiedzi humoralnej) i mianie antygenowo-swoistych przeciwciał IgG i IgM w surowicy (późniejszy etap odpowiedzi humoralnej). Test PFA wykazał, że Werapamil ma tendencję do zahamowania odpowiedzi humoralnej, Olmesartan ma tendencję do wzmagania, a pozostałe leki istotnie wzmogły odpowiedź humoralną. Test hemaglutynacji bezpośredniej wykazał, że Werapamil istotnie obniżył średnie całkowite miano swoistych przeciwciał w surowicy. Pozostałe leki wykazują tendencję do wzmożenia miana swoistych przeciwciał. Kaptopryl, Olmesartan i Werapamil przyspieszyły dojrzewanie odpowiedzi humoralnej (odwrócenie proporcji IgM do IgG w porównaniu z grupą kontrolną).

Leki hipotensyjne modulują odpowiedź immunologiczną przez wpływ na aktywność makrofagów, a co za tym idzie, produkcję swoistych przeciwciał. Istnieje potrzeba kolejnych badań testujących wpływ tych zmian.

Leki modulujące aktywność układu immunologicznego mogą być użyteczne w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych, a także chorób związanych z układem odpornościowym.

Autorzy projektu:
Aleksandra Charchut, Dagmara Kołodziej,
Karolina Tkacz, Anna Michalska, Natalia Wilczyńska.

Praca konkursowa w ramach konferencji International Medical Congress of Silesia 2017, która odbyła się w dniach 27-28 kwietnia 2017 r.