W 26-tygodniowym badaniu wykazano, że Victoza ® powoduje znacznie większą redukcję HbA1c, stężenia glukozy na czczo (FPG), i obniżenie masy ciała niż Januvia ®, przy podobnej lub lepszej satysfakcji z leczenia.

Ponadto, znacznie więcej pacjentów osiągnęło zamierzony cel (A1C <7,0% (American Diabetes Association [ADA]). Prawie dwa razy więcej uczestników badania biorących Victoza ® osiągnęły cel zakąłdany w oparciu o wytyczne ADA w porównaniu z grupą przyjmującą Januvia (56% i 44% odpowiednio dla 1.8mg 1.2mg dawek Victoza i 22% w grupie ® Januvia).

Liraglutyd to analog GLP-1 wykazujący 97% homologii sekwencji z ludzkim GLP-1, który wiąże się z receptorem GLP-1, aktywując go. Na receptor GLP-1 działa natywny GLP-1, endogenny hormon należący do inkretyn, który wzmacnia glukozozależne wydzielanie insuliny w komórkach beta trzustki. W przeciwieństwie do natywnego GLP-1 liraglutyd ma profil farmakokinetyczny i farmakodynamiczny odpowiedni do podawania raz na dobę. Po podaniu podskórnym profil wydłużonego działania leku opiera się na trzech mechanizmach: wiązaniu pomiędzy cząsteczkami, które skutkuje powolnym wchłanianiem; wiązaniu z albuminą oraz większą stabilnością enzymatyczną wobec enzymów: peptydazy dipeptydylowej IV (DDP-IV) i neutralnej endopeptydazy, co skutkuje długim okresem półtrwania w osoczu.

Substancja czynna preparatu Januvia, sitagliptyna, jest inhibitorem dipeptydylopeptydazy-4 (DDP-4). Jej działanie polega na blokowaniu rozkładania w organizmie hormonów określanych jako inkretyny. Hormony te są uwalniane po posiłku i stymulują trzustkę do wytwarzania insuliny. Podwyższając poziom hormonów z grupy inkretyn we krwi, sitagliptyna stymuluje trzustkę do wytwarzania większej ilości insuliny, gdy poziom glukozy we krwi jest wysoki. Sitagliptyna nie działa, gdy stężenie glukozy we krwi jest niskie. Sitagliptyna zmniejsza także ilość glukozy wytwarzanej przez wątrobę, podwyższając stężenie insuliny i obniżając stężenie glukagonu. Łącznie procesy te obniżają stężenie glukozy we krwi i pomagają w kontrolowaniu cukrzycy typu 2.