Podjęte w pracy badania miały na celu ocenę wpływu pterostilbenu na wzrost komórek nowotworowych o różnym pochodzeniu. Wykorzystane w doświadczeniach komórki pochodziły z nowotworów sutka (linia SKBR3), jelita grubego (linia SW1116), jajnika (linia SKOV3) oraz czerniaka (linia C32).

W badaniach oceniano wpływ pterostilbenu (5-75 μm) na wzrost komórek nowotworowych po 72 h przy użyciu testu z sulforodaminą B. Test ten oparty jest na założeniu, że ilość białka w hodowli jest wprost proporcjonalna do liczby komórek. Następnie wyznaczono wartość IC50, czyli takie stężenie, przy którym następuje zahamowanie wzrostu komórek o 50%. Zaobserwowano, że pterostilben hamował wzrost komórek wszystkich badanych linii, a jego działanie było zależne od stężenia. Jednocześnie wykazano, że linie komórkowe różniły się wrażliwością na jego działanie.  Spośród badanych komórek największą wrażliwością na pterostilben charakteryzowały się komórki czerniaka, a najniższą – komórki nowotworowe jelita grubego.

Otrzymane wyniki są obiecujące, gdyż pozwalają przypuszczać, że pterostilben, ze względu na swoje właściwości antyproliferacyjne, mógłby w przyszłości znaleźć zastosowanie w chemoprewencji i terapii nowotworów. Jednak w tym celu konieczne jest prowadzenie dalszych badań.

Autorzy projektu:
Aleksandra Szewerniak,
Joanna Wawszczyk

Praca konkursowa w ramach konferencji International Medical Congress of Silesia 2017, która odbyła się w dniach 27-28 kwietnia 2017 r.