Naukowcy z Massachusetts Institute Of Technology znaleźli zasadniczą różnicę między wirusem grypy infekującym ptaki i ludzi. Odkrycie to umożliwi naukowcom monitorowanie ewolucji ptasiej grypy i wspomoże rozwój szczepionki przeciw śmiertelnej pandemii tej choroby. Naukowcy odkryli, że zdolność wirusa do infekowania ludzi zależy od możliwości wirusa do łączenia się ze specyficznym receptorem na powierzchni ludzkich komórek układu oddechowego. Wirus grypy występuje w wielu odmianach, i nie każda z nich może atakować człowieka. Odmiany H1 i H3 „przeskoczyły” z ptaków na ludzi i w związku z tym dopasowały swój sposób infekcji do górnych dróg oddechowych naszego gatunku. Odmiana H5 jest zwykle związana z ptakami, lecz kiedy zainfekuje człowieka może mieć to fatalne skutki. Zeszła dekada przyniosła ze sobą panikę wywołaną strachem przed ewentualną ewolucją wirusa H5N1 w formę przenoszona z człowieka na człowieka, a wielu naukowców porównało taką ewentualność do pandemii hiszpańskiej grypy z 1918 roku, która to zabiła 50-100 milionów ludzi na całym świecie. Naukowcy już wiedzą, że zdolność wirusa grypy do infekowania ludzi zależy od hemaglutyniny, białka z powierzchni wirusa, która wiąże się z receptorami cukrowymi układu oddechowego. Ludzkie komórki tego układu maja receptory zaklasyfikowane jako alfa 2-6, zaś ptasie komórki- alfa 2-3. Ta klasyfikacja opiera się na sposobie łączenia się ze sobą cukrów występujących na powierzchni komórek. Do teraz naukowcy wierzyli w genetyczne przyczyny, z powodu których wirus przyłącza się zamiast do receptorów alfa 2-3, to do alfa 2-6, dzięki czemu przeskakuje na człowieka. Badania z MIT wykazują, że ten pogląd nie właściwie wyjaśnia sposób w jaki wirusy ewoluują w formę infekującą ludzi. Nowe prace ujawniają, że wirus grypy wiaże się z pewnym tylko kształtem, czy topologią, specyficznych receptrów alfa 2-6, co determinuje infekcję człowieka. Receptor alfa 2-6 występuje w dwóch kształtach: jeden przypomina parasolkę, zaś drugi rożek. Drużyna z MIT dowiodła, iż aby zaatakować człowieka wirus grypy musi przyłączyć się do receptrów o formie parasolkowatej. W ten oto sposób przedefiniowano receptory gospodarza dla grypy i zmieniono kryteria dla przeskoku wirusa H5N1 z człowieka na człowieka. Dowiedziono, że to forma cukrów, a nie typ układu sterującego, jest czynnikiem decydującym o adaptacji tego śmiertelnego wirusa do komórek ludzkich. Ta nowa interpretacja wyjaśnia nieścisłości z poprzedniego modelu,np. niektóre odmiany przyłączają się do receptrów alfa 2-6, lecz nie koniecznie infekują człowieka. Okazało się, że wirusy te wiążą się z rożkowymi receporami alfa 2-6, których jest mniej w naszym układzie oddechowym niż tych o kształcie parasolki. Ten nowy paradygmat powinien pomóc badaczom rozwinąć lepszy sposób śledzenia ewolucji ptasiej grypy w kierunku przystosowawczym do komórek ludzkich. Wiedza ta wspomoże tworzenie szczepionki dostosowanej do zwalczenia potencjalnej pandemii. Podobnie, odkrycie to uzupełni rozwój bardziej efektywnych strategii przeciwko okresowej grypie, która wciąż pozostawia za


Chandrasekaran A, Srinivasan A, Raman R, Viswanathan K, Raguram S, Tumpey TM, Sasisekharan V, Sasisekharan R., Glycan topology determines human adaptation of av