"Mogę dziś ogłosić, że nasza wiedza dotycząca H1N1 dokonała ogromnego kroku w przód" powiedziała kanadyjska minister zdrowia Leona Aglukkaq

Naukowcy z Społecznej Agencji Zdrowia w Kanadzie w Winnipeg rozszyfrowali materiał genetyczny wirusa pochodzący z próbek z Meksyku i dwóch prowincji w Kanadzie. Obecnie Kanada znajduje się na trzecim pod względem zachorowalności na świńską grypę miejscu, plasując się za Stanami Zjednoczonymi i Meksykiem, który stanowił epicentrum epidemii.

Zakażenie wirusem świńskiej grypy jest zoonozą stanowiąca zarówno zdrowotny jak i epidemiologiczny problem dotykający tak ludzi jak i zwierzęta na całym świecie. Zachorowania na świńską grypę zostały po raz pierwszy odnotowane w USA w 1918 roku jako współwystępujące z pandemią grypy nazywanej hiszpanką. Od tego czasu świńska grypa pozostawała problemem głownie w przemyśle. Przez pierwszych 80 lat od odkrycia zakażenia SIV utrzymywały się na relatywnie stałym poziomie, podczas gdy  w ostatniej dekadzie pojawiło się wiele niebezpiecznych podtypów wirusa. W miarę powstawania nowych typów i wariantów genetycznych pojawiły się też problem z kontrolowanie zakażenia.

Wstępne analizy genetyczne wirusa grypy zidentyfikowały czynnika zakażający pacjentów w ostatnim czasie jako wirusa oznaczanego H1N1. W analizach wirusy zakażające np. dzieci są do siebie podobne a większość ich repertuaru genetycznego, w tym hemaglutynina, są podobne do tych, które posiada wirus H1N1. Wirus H1N1 stwierdzono w USA jako krążący w rezerwuarze, który stanowiły świnie hodowlane od 1999 roku. Nie mniej jednak, dwa geny poddane badaniu w przypadku zakażonej dwójki dzieci, w tym gen neuraminidazy i tzw.  gen białek macierzowych są podobne do europejskiego typu wirusa.

W przeszłości CDC otrzymywało już raporty dotyczące jednego zakażenia świńską grypą co 1-2 lata. jakkolwiek w okresie między grudniem 2005 a styczniem 2009 odnotowano 12 przypadków zakażenia wirusem świńskiej grypy u ludzi. Pięć z nich było wynikiem ekspozycji pacjentów na patogen podczas przebywania ze świniami, w przypadku pozostałych źródło zakażenia pozostało nieznane.

Fakty:

•  Jakkolwiek dotychczas zjawisko to nie było uznawane jako zagrażające, wirus grypy mógł przenosić się ze świni na ludzi.
• Immunoprotekcja przeciwko wirusowi grypy ludzkiej wywołana przez szczepienia nie zabezpiecza przed zakazaniem wirusem świńskiej grypy.
• Objawy zakażenia SIV są łudząco podobne do tych wywołanych zakażeniem "ludzką" grypą
•  W ostatnich badaniach wykazano, że od 15 do 25% hodowców świń może być zakażonych wirusem SIV. Problem ten dotyczy także około 10% weterynarzy (USA)
• Przypadki zakażenia wirusem świńskiej grypy powiązane zostały głównie z transmisją: świnia-człowiek, jednak podejrzewa się, że do zakażenia może dojść także w wyniku kontaktu między ludźmi
• Wdg. CDC wirus świńskiej grypy typu A (H1N1) jest wrażliwy na inhibitory neuraminidazy - zanamivir i iseltimivir. jest oporny na amatydynę i rimantaidynę.