W miarę jak nadchodzi sezon grypowy pojawiają się nowe odkrycia związane z biologia wirusa. Ostatnie doniesienie mówi o tym, że jedno białko może wyjaśnić dlaczego grypa z 1918 roku cechowała się tak niezwykle dużą śmiertelnością. odkrycie to pozwoli eksprtom zajmującym się chorobami zakaźnymi przewidywać potencjalną wirulencję w przypadku następnej pandemii tej choroby. Epidemia 1918 roku -zwana grypą hiszpańską-wywołana została przez najbardziej śmiercionośny szczep wirusa. Szacowane ilości zgonów spowodowanych wtedy przez zakażenie wirusem to od 40 do 100 milionów osób. niektórzy zmarli bezpośrednio z powodu grypy, natomiast część ze zgonów była spowodowana zapaleniem płuc, które rozwinęło się w rezultacie zniszczenia tkanki płuc. Pojawia się pytanie o to, czemu wirus był tak śmiercionośny. naukowcy podejrzewają, że ostatnio odkryte białko zwane PB1-F2, odnajdywane w wielu wirusach grypy, włączając w to H5N1, może skrywać odpowiedź na tę nurtującą zagadkę. By lepiej zrozumieć rolę PB1-F2 w pandemii z 1918 roku, zespół pod kierownictwem Johnatana McCullersa, wirusologa z St. Jude's Children Research Hospital w Memphis w Tennessee, genetycznie zmodyfikował szczep mysiego wirusa grypy by produkował białko PB1-F2 identyczne z tym z roku 1918. gdy naukowcy zastosowali wysokie dawki zmodyfikowanego wirusa myszy zdychały przed upływem 8 dni i miały znacznie większy stan zapalny w obrębie płuc w porównaniu do zwierząt otrzymujących równocenne dawki wirusa bez zwiększonej ekspresji białka. W oddzielnych eksperymentach, naukowcy podawali myszom nie zagrażające życiu dawki zmodyfikowanego wirusa i infekowali je dwoinką zapalenia płuc - Streptococcus pneumoniae. Wszystkie zwierzęta zmarły w czasie 4 dni i wykazywały objawy ciężkiego zapalenia płuc. W odróżnieniu od tych obserwacji, 80% myszy które otrzymały niemodyfikowanego wirusa żyły ponad 4 dni, a ponad 20% była żywa jeszcze 2 tygodnie po zakażeniu.


Cell Host & Microbe