Biotechnologia.pl
łączymy wszystkie strony biobiznesu
Obrazowanie chorób autoimmunizacyjnych - przełom w diagnostyce czy ocena skuteczności terapii
02.04.2007
Wzrost procesu glikolizy w komórkach immunokompetentnych (zdolnych do reakcji odpornościowych) obserwowany jest w przypadku ich aktywacji. Zgodnie z doniesieniami Radu i wsp. istnieje możliwość sprawdzenia, czy leczenie schorzeń autoimmunizacyjnych odnosi skutek. Teoria ta opiera się właśnie na metabolicznych zmianach w leukocytach. Faktycznie, komórki nowotworowe, wykazujące wzrost poziomu glikolizy są obrazowane przy użyciu tomografii z wykorzystaniem analogu glukozy 2-[18F]Fluoro-2-deoxy-D-glukozy ([18F]-FDG) w połączeniu z tomografią komputerową. Badanie takie dostarcza informacji o anatomicznym umiejscowieniu guza. Radu i wsp. użyli podobnego związku [18F]-FDG PET oraz tomografii komputerowej o wysokiej rozdzielczości by określić rozwój eksperymentalnego autoimmunizacyjnego zaplenia mózgu i rdzenia kręgowego (EAE). Zaobserwowali, iż u myszy z EAE dochodzi do zwiększonej infiltracji limfocytów T swoistych dla mieliny. W związku z aktywacją tych komórek, obserwuje się w nich wzrost aktywności glikolizy. Taka zmiana metaboliczna koreluje z wystąpieniem i ciężkością objawów klinicznych. U myszy leczonych deksametazonem obniżającym aktywność limfocytów T dochodziło do spadku aktywności enzymów glikolitycznych. Nie jest jeszcze jasne, czy ten rodzaj diagnostyki obrazowej będzie przydatny w przewidywaniu symptomów chorób z autoimmunizacji. W świetle tych badań obrazowanie z wykorzystaniem procesów metabolicznych stanowić może potencjalną metodę określania skuteczności działania leków skierowanych przeciwko nadreaktywnym komórkom układu odpornościowego.


PNAS
KOMENTARZE
Newsletter