Rak piersi należy do chorób rozrostowych estrogenozależnych. W tych chorobach istotne dla procesu postępowania leczniczego jest istnienie lub brak następujących receptorów: estrogenowego (ER), progesteronowego (PR) i receptora naskórkowego czynnika wzrostu (HER2). Około 60 % wszystkich pacjentek ze zdiagnozowanym rakiem piersi wykazuje obecność receptora estrogenowego HER2. Pomimo dostępności różnych metod leczenia tego nowotworu, umieralność pacjentów jest wciąż bardzo wysoka.
W odpowiedzi na ten problem firma Pfizer przeprowadziła kolejny etap szczegółowych badań nad skojarzoną terapią antynowotworową. O wnioskach z drugiej fazy randomizowanych badań z wykorzystaniem leku PD-0332991 (PD-991) oraz letrozolu poinformowano w czasie 35 Breast Cancer Symposium w San Antonio poruszającego problematykę raka piersi. Wyniki tych badań wykazują, że terapia skojarzona w porównaniu ze stosowaniem samego letrozolu wyróżnia się znacznym wydłużeniem czasu, w którym następuje wyhamowanie rozrostu nowotworu i stabilizacja stanu zdrowia. Wspomniane badania trwały siedem i pół miesiąca. Były one prowadzone na grupie pacjentek w wieku postmenopauzalnym, posiadających receptor estrogenowy (ER +), jednocześnie nie posiadających receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2 (HER2-), z rakiem piersi w fazie znacznego zaawansowania miejscowego lub z obecnością przerzutów.
W przypadku pacjentów leczonych z wykorzystaniem terapii skojarzonej ( PD-991 i letrozol), stwierdzono istotną poprawę stanu zdrowia w porównaniu do pacjentek, które poddano terapii samym letrozolem.
U kobiet z mierzalnym zaawansowaniem raka piersi, wrażliwość tkanki nowotworowej na stosowaną terapię skojarzoną wynosiła 45 %. Natomiast ten sam parametr badany u pacjentek otrzymujących jedynie letrozol wynosił 31 %.
Odsetek korzyści klinicznych rozumiany jako pełna lub miejscowa odpowiedź oraz stabilizacja stanu chorego przez okres 24 tygodni był równy odpowiednio 70 % dla terapii skojarzonej oraz do 44 % dla monoterapii z wykorzystaniem samego letrozolu.
Wyniki te są szczególnie ważne, ze względu na wielkość obserwowanego efektu klinicznego.
Na podstawie tych obiecujących rezultatów, firma Pfizer planuje w 2013 r. przeprowadzić kolejny (trzeci) etap badań PD-991.
PD-991 jest selektywnym inhibitorem kinaz cyklinozależnych (CDK 4 i 6).
Kinazy CDK 4 i 6 są ściśle związane z umożliwieniem podziału komórek nowotworowych poprzez oddziaływanie w fazach G1 i S cyklu komórkowego. Inhibicja działania kinaz CDK 4 i 6 zapobiega dezaktywacji retinoblastoma (białko supresorowe guza, zakłócające rozwój komórek nowotworowych).
PD-991 jest obecnie badany również w innych rodzajach nowotworów np. tłuszczakomięsakach, niedrobnokomórkowych rakach płuc, rakach wątroby, rakach jajnika, glejakach, opornych guzach litych , szpiczakach mnogich i chłoniakach.
Pozostaje oczekiwać na kolejne optymistyczne doniesienia z dalszych etapów badań.
Donata Zaczyńska
Źródła:
KOMENTARZE