W celu uzyskania właściwości niezbędnych w niszczeniu komórek nowotworowych nanocząstki krzemionki poddano odpowiedniej modyfikacji trzema związkami chemicznymi. Powierzchnia zewnętrzna nanocząstki została pokryta białkiem, które jest specyficzne dla danych komórek nowotworowych. Dzięki temu atakują one jedynie komórki nowotworowe, które mają ulec zniszczeniu. Z kolei pory nanocząstki wypełniono pochodną porfiryny, która pod wpływem działania odpowiedniego światła prowadzi do niszczenia komórek nowotworowych. Natomiast do wnętrza nanocząstki krzemionki wprowadzono barwnik fluorescencyjny, który obrazuje obecność nanocząstki w chorej tkance.

Skuteczność metody potwierdzono poprzez wprowadzenie nanokrzemionki do tkanki nowotworowej. Zaobserwowano wówczas, że zniszczeniu uległo 90% komórek nowotworowych.

Nowo opracowana metoda może w przyszłości stanowić narzędzie w leczeniu chorób nowotworowych, jednak niezbędne jest przeprowadzenie jeszcze wielu badań, które wyeliminują ewentualny niekorzystny wpływ nanokrzemionki na organizm.

Źródło: PAP – Nauka w Polsce