Wielu naukowców badało zdolność gekonów do spacerowania po powierzchniach ścian i sufitów. Ostatnio udało się odkryć, że gekony tak dobrze przyczepiają się do różnych powierzchni dzięki cienkim włoskom znajdującym się na spodniej części łap. Okazało się, że pomiędzy tymi włoskami a cząsteczkami powierzchni wytwarzają się słabe oddziaływania van der Waalsa. Pojedynczy włosek oddziałuje bardzo słabo, jednak tysiące włosków wytwarzają tak silne oddziaływania, że pozwala to gekonowi np. na spacer po suficie. Ponadto gekon potrafi odpowiednio oderwać włoski od powierzchni, dzięki czemu wykonuje kolejne kroki. Wiele grup naukowców próbowało stworzyć sztuczne materiały naśladujące ten mechanizm, jednak zadanie to okazało się wyjątkowo trudne. Udało się to dopiero Kimberly Turner i Michaelowi Northernowi z University of California Santa Barbara. Połączyli oni polimerowe nanowłoski z niklową „poduszką”, co pozwoliło na przyczepianie i odczepianie materiału od powierzchni przy wykorzystaniu pola magnetycznego. Tym sposobem otrzymano materiał adhezyjny, który może być przyczepiany i odczepiany. Naukowcy wypełnili już zgłoszenie patentowe. Potencjalnych zastosowań nowego materiału jest mnóstwo, przykładem mogą być roboty do czyszczenia okien lub obrazki, ramki na zdjęcia, które będzie można przyczepić do ściany bez użycia gwoździ.


www.newscientist.com