Naukowcy z Uniwersytetu Stanu Waszyngton w Seattle dokonali wyjątkowego odkrycia – wykazali, że po śmierci organizmu następuje wzmożona ekspresja setek genów.

Pierwotnym celem grupy eksperymentatorów było wykazanie, w jakiej kolejności geny przestają być eksprymowane po naszej śmierci. Zespół pod kierunkiem Petera Noble'a analizował ekspresję genów martwych myszy i ryb (łac. Danio rerio, pl. danio pręgowany) przez cztery dni po ich śmierci. Ku zaskoczeniu naukowców otrzymane wyniki wskazują na wzmożoną aktywację wielu genów w 24 godziny po śmierci - 548 genów w przypadku ryb i 515 w przypadku myszy. Ekspresja tych genów powoli malała z czasem, ale w przypadku ryb, niektóre były nieustająco aktywne przez kolejne cztery dni.

Wyniki omawianych badań częściowo pokrywają się z opublikowanymi przed dwoma laty przez tę samą grupę rezultatami doświadczeń przeprowadzonych na ludzkim materiale – na próbkach krwi i wątroby.

Grupa z Seattle postanowiła również ustalić, jakie funkcje pełnią aktywowane geny. Wiele z nich okazało się być istotnych w kontekście odpowiedzi układu odpornościowego - ich aktywację np. wiąże się z reakcjami zapalnymi

. Zaskoczeniem był również fakt aktywacji genów, których ekspresja została wykazana dotychczas tylko w okresie rozwoju prenatalnego. Zaobserwowano również wzmożoną ekspresję grupy genów powiązywanej z początkami nowotworzenia. Ta ostatnia informacja będzie najbardziej istotna dla transplantologów. Przytoczony wynik tłumaczy częsty rozwój choroby nowotworowej właśnie u biorców organów - częstość jej występowania jest 2-5 razy większa niż w dobranej wiekowo populacji ogólnej zamieszkującej ten sam obszar geograficzny. W przypadku niektórych nowotworów fakt przeszczepienia jest gorszym czynnikiem prognostycznym aniżeli stadium zaawansowania nowotworu.

Odkrycie dokonane przez zespół z Seattle może w przyszłości pomóc w określeniu, czy dany narząd spełnia warunki potrzebne do udanego przeszczepu. Co więcej, dane zebrane przez zespół Petera Noble'a mogą okazać się niezwykle przydatne w ustaleniu dokładnego czasu zgonu - co do godziny  albo nawet minuty.

Jak widzicie, odkrycie zespołu z Seattle jest ważne na wielu płaszczyznach. Niemniej istotne jest pytanie, czemu po śmierci następuje aktywacja wymienionych grup genów. Oczywiście część mogła zacząć być eksprymowana, gdyż czynniki hamujące ich ekspresję przestały być produkowane po śmierci. Aktywacja tych związanych z układem odpornościowym może być również związana z odpowiedzią organizmu na śmierć komórek.