Celem działania członków sieci jest przygotowanie, dla Komisji Europejskiej, średniookresowego przeglądu komunikatu Komisji Europejskiej pt. „Europejska Strategia Rozwoju Nauk o Życiu i Biotechnologii” (Life Science and Biotechnology – A Strategy for Europe).  Strategia zawiera kierunki rozwoju i 30-sto punktowy plan przekształceń postulatów publicznych w ukierunkowane działania zarówno  podmiotów publicznych, jak  i prywatnych – z terminem realizacji do 2010 roku. 
W ramach działania sieci  - powołano 4 grupy robocze (GR) o następujących obszarach działania:
Regulacje prawne,
Dostęp do funduszy,
Nauki o roślinach i biogospodarka oparta na wiedzy,
Komunikacja społeczna.
Punktem wyjścia dla prowadzenia  prac ww. grupach  są ustalenia przyjęte podczas londyńskiego „okrągłego stołu biotechnologicznego” (październik 2005 r.). Pierwszoplanowym zadaniem GR jest podjęcie decyzji co do określenia kierunków priorytetowych realizowanej strategii.  KE sugerowała, dla przykładu, aby w  GR ds. Regulacji prawnych zajęto się  takimi zagadnieniami jak, np. 
lepsza harmonizacja krajowych regulacji prawnych przy wprowadzaniu ich w życie,
identyfikacja najlepszych praktyk stosowanych w krajach UE, w celu ich rozpowszechniania (jako przykład  dobrych praktyk),
analiza porównawcza (benchmarking)  istniejących regulacji prawnych w krajach członkowskich, 
analiza kosztów i korzyści jako metoda oceny wprowadzania  nowych rozwiązań legislacyjnych i ze szczególnym uwzględnieniem ograniczenia kosztów  ponoszonych przez środowisko biznesowe.
W dyskusji podkreślano, że biotechnologia:
po sektorze ICT, jest obszarem gospodarki najbardziej opartym na wiedzy,
jest   bardzo ważną strategicznie dziedziną,  z punktu widzenia gospodarki, i jej rozwój powinno się zatem  rozważać na najwyższym szczeblu decyzyjnym i  politycznym,
wymaga większej świadomości odbiorców (konsumentów) i równocześnie lepszej informacji, co oferuje, i działań promocyjnych, a w szczególności jeśli chodzi o GMO,
powinna się rozwijać w bardziej  przejrzystych ramach prawnych,
wymaga znacznie skuteczniejszego egzekwowania ochrony praw własności intelektualnej,
wymaga łatwiejszego dostępu do funduszy, w tym zalążkowego i  wysokiego ryzyka, gdyż okres uzyskiwania efektów rynkowych trwa do 7-8 lat,
wymaga większej koncentracji rynku, gdyż jest on rozproszony i mniej zwarty (w porównaniu do rynku amerykańskiego),
ze względu na skalę niezbędnych inwestycji powinna być raczej bezpośrednio finansowana za pomocą funduszy typu  start-up niż włączana w pakiet  działalności B+R i  innowacyjnej  oraz  kapitału wysokiego ryzyka.
KOMENTARZE