Julius Richard Petri rozpoczął swoją przygodę z naukami medycznymi w 1871 roku. Jego kariera rozpoczęła się w na Akademii Kaisera Wilhelma dla lekarzy wojskowych. W latach 1871-1875 Petri studiował medycynę i otrzymał dyplom lekarza medycyny w 1876 roku. Postanowił pozostać przy karierze naukowej i kontynuował nauki w Szpitalu Charité w Berlinie. W tym czasie został powołany do wojskowej służby czynnej jako lekarz, gdzie służył aż do 1882.

Równocześnie od 1877 roku młody naukowiec został pracownikiem Urzędu Zdrowia (niem. Kaiserliches Gesundheitsamt) w Berlinie, gdzie został mianowany asystentem Roberta Kocha, zwanego dzisiaj ojcem nowoczesnej bakteriologii. Praca nie była łatwa, gdyż nie istniały wytyczne do jej prowadzenia. Słuchając rad Angelinyi Walthera Hesse, naukowców z Nowego Jorku, Koch i Petri rozpoczęli hodowlę bakterii na płytkach agarowych. Stanowiło to znaczne ułatwienie izolacji szczepów bakterii oraz pozwalało na ich identyfikację organizmów chorobotwórczych. Już w 1877 roku Robert Koch i Petri byli w stanie wyizolować szczep bakterii Bacillus anthracis, w a kolejnych latach stosowane techniki pozwoliły na identyfikację szczepów Bacillus tuberculosis (1882) oraz Vibrio cholerae (1883).

Petri stale stawiał na rozwój. Nieustannie dążył do ulepszania stosowanych przez siebie metod. Był pomysłodawcą oczyszczania i klonowania kolonii bakteryjnych pochodzących z pojedynczych komórek w technice hodowli agarowej. Wielu ludzi wierzy, Robert Koch nie osiągnąłby tak wiele bez pomocy Petri’ego.

Największym wynalazkiem Petri’ego stało się naczynie laboratoryjne, powszechnie stosowane w laboratoriach mikrobiologicznych na całym świecie nazywane Szalką lub Płytką Petri’ego. Jest to naczynie o cylindrycznej podstawce o szerokim, płaskim dnie i niskich ścianach bocznych. Wykonana była oryginalnie szkła, a obecnie produkowana jest również z przezroczystych tworzyw sztucznych. Pojęcie szalki Petri’ego może odnosić się zarówno do pojedynczego naczynia, jak i kompletu dwóch szalek o różnej średnicy, po złożeniu tworzących nieszczelną, a często celowo wyposażoną w żebra wentylacyjne podstawkę z przykryciem.

Początkowo szalkę Petri’ego stosowano tylko jako naczynie do hodowli mikroorganizmów. Obecne znajduje zastosowanie jako sprzęt laboratoryjny ogólnego przeznaczenia, również w zastępstwie zlewek, krystalizatorów czy naczynek wagowych.

Dzisiejszy dzień jest też świetną okazją przedstawienia rankingu najbardziej zanieczyszczonych mikrobiologicznie miejsc w naszych domach. Każde z nich kryje unikalną kolekcję mikroorganizmów, które mogłyby posłużyć Petriemu i Kochowi na wiele lat studiów. Są to miejsca, które nawet jeśli wyglądają na całkiem czyste to są pełne groźnych dla zdrowia bakterii.

1. Gąbka do mycia naczyń
2. Deska do krojenia
3. Kuchenny blat
4. Klamki, szczególnie te w toalecie
5. Szczoteczka do zębów
6. Klawiatura komputera i pilot do telewizora
7. Telefon komórkowy
8. Suszarka do naczyń
9. Zasłony prysznica
10. Odkurzacz

Petri pracował z Kochem do końca swoich dni. Zmarł 20-tego grudnia 1921 roku mając 69 lat. Prawdopodobnie powodem śmierci było zapalenie płuc spowodowane przez jeden ze szczepów bakterii, nad którymi pracował. W literaturze podkreślane są jego sumienność, pracowitość i obowiązkowość oraz wyjątkowe jak na naukowca poczucie humoru. Dzisiejszemu solenizantowi pozostaje życzyć, aby jego wynalazek przetrwał kolejne 100 lat, a pamięć o nim, jako o współpracowniku Roberta Kocha zawsze pozostała żywa.

Krzysztof Słomiak

Portal biotechnologia.pl

Żródła:

1. http://pl.scribd.com/doc/144705132/Julius-Richard-Petri-3D-Car-Shows
2. http://www.guardian.co.uk/technology/2013/may/31/google-doodle-julius-richard-petri-dish-inventor