Po serii doświadczeń na kulturach komórkowych wytypowano konstrukt miRNA, wyciszający owczy i krowi gen odpowiedzialny za produkcję alergizującego białka. Tandemowy konstrukt, oznaczony jako miRNA 6-4 przetestowano następnie w warunkach in vivo, podając go transgenicznym myszom. U zwierząt posiadających gen BLG doszło do blokowania syntezy białka, co oznaczało skuteczność wyciszania również w żywym organizmie. Następnie na drodze transferu jądrowego uzyskano 100 embrionów, stransfekowanych badanym miRNA, wszczepione krowom-surogatkom.

Finałem eksperymentu było przyjście na świat cielęcia płci żeńskiej. Zwierzę, nazwane Daisy, urodziło się zdrowe – choć bez ogona. Po hormonalnej indukcji laktacji mleko Daisy zostało zanalizowane w oparciu o elektroforezę SDS, Western blot i HPLC. Ustalono, że mleko nie zawiera β-laktoglobuliny, za to zawartość kilku innych białek (np. kazein) jest podwyższona. Ze względu na regulacje prawne uzyskanego mleka nie można było spróbować, nie wiadomo więc, jak zmiana zawartości białek wpłynęła na wartość sensoryczną. Zdaniem naukowców tak zmienione mleko może nie tylko stanowić alternatywę dla alergików, ale być lepszym surowcem w przemyśle, szczególnie w produkcji serów.

Warte podkreślenia jest, że technika wyciszania genów miRNA, (odkrywcom tego mechanizmu przyznano w 2006 roku nagrodę Nobla), po raz pierwszy zastosowana została w przypadku zwierząt hodowlanych.  Autorzy badania podkreślają, że ich eksperyment stanowi istotny krok w kierunku praktycznej modyfikacji zwierząt, przekładającej się na cechy produkcyjne.

Zuzanna Sobańska

Źródło: www.genome-engineering.com