Parabeny, związki powszechnie stosowane jako konserwanty w kosmetykach, produktach farmaceutycznych oraz żywności jak się okazało gromadzą się w tkance sutka. Naukowcy brytyjscy, opierając się na swoich najnowszych badaniach, twierdzą, iż nie można wykluczyć, że mają udział w rozwoju raka piersi, donosi "Journal of Applied Toxicology".

Parabeny jak się okazało są w stanie naśladować działanie żeńskiego hormonu płciowego tj. estrogenu, który pobudza rozwój i wzrost wielu guzów piersi. Estry parabenów są szeroko stosowane jako konserwanty w rozmaitych produktach higieny osobistej, żywności oraz farmaceutykach i wiele innych. Już w 2004 roku Dr Darbre po raz pierwszy poinformowała o wykryciu tych substancji w próbkach pobranych ze złośliwych guzów piersi od 20 pacjentek. Późniejsze badania wykazały, że wchłaniają się one z kosmetyków przez skórę i już po godzinie od aplikacji, np. kremu, można je wykryć we krwi.

Zaczęto podejrzewać, iż stosowanie w okolicy pachowej kosmetyków z parabenami ma związek z ryzykiem zachorowania. Przemawiał za tym fakt, że większość raków piersi jest zlokalizowana w górnej ćwiartce gruczołu sutkowego.

W najnowszych doświadczeniach dr Darbre i jej współpracownicy analizowali występowanie 5 różnych parabenów w tkankach gruczołu sutkowego 40 kobiet z pierwotnym rakiem piersi, które przeszły mastektomię. Sprawdzano obecność tych związków w 4 lokalizacjach w piersi.

U każdej pacjentki obecny był co najmniej jeden z estrów parabenów. Jednak 7 z 40 pacjentek nigdy nie stosowało kosmetyków pod pachę. Oznacza to, że źródłem tych związków musiały być inne produkty. Jednocześnie jedna z substancji (n-propylparaben) występowała w znacznie wyższych stężeniach w próbkach pobranych z okolic piersi bliższych pachy, niż mostka.

Dr Darbre, twierdzi, iż rak piersi nie jest jednorodnym schorzeniem. Mało prawdopodobne jest, by jeden rodzaj związków odgrywał tu dominująca rolę. Wiadomo, że wiele innych składników kosmetyków oraz produktów higieny osobistej naśladuje działanie estrogenów, a ich obecność stwierdzano w gruczole sutkowym lub w mleku matki.

Źródło:

PAP

Opracowała Magdalena Jóźwicka