Biotechnologia.pl
łączymy wszystkie strony biobiznesu
Właściwości i zastosowanie tlenków w kosmetyce
13.02.2013

Tlenki to związki chemiczne tlenu z innymi pierwiastkami. W kosmetyce największe zastosowanie mają tlenek cynku, żelaza i tlenek tytanu (IV).Tego typu związki są składnikami tzw. kosmetyków mineralnych.

Kosmetyki mineralne coraz częściej zajmują miejsce tradycyjnych kosmetyków, głównie dlatego, że są otrzymywane ze sproszkowanych, sterylizowanych minerałów, startych na drobny proszek, które następnie są mieszane z pigmentami, przetwarzanymi bez zastosowania związków chemicznych. Dzięki temu nie podrażniają skóry, nie powodują swędzenia i nie zatykają porów. Są zatem polecane osobom o cerze wrażliwej, skłonnej do alergii bądź cierpiącym na atopowe zapalenie skóry.

TLENEK CYNKU - ZnO - biel cynkowa

Jest bezwonnym, białym proszkiem o delikatnej fakturze. Nie rozpuszcza się ani w wodzie, ani w tłuszczach, a jedynie tworzy dyspersje. Tlenek cynku ma właściwości bielące, matujące i kryjące, dzięki czemu jest stosowany do produkcji pudrów i zasypek. Wykorzystywany również w naturalnych i ekologicznych preparatach do ochrony przed promieniowaniem UV. Zaletą tego związku jest zdolność do blokowania niemal całego spektrum promieniowania UV, dlatego preparaty zawierające tlenek cynku są szczególnie polecane dzieciom i osobom o cerze wrażliwej, u których stosowanie chemicznych filtrów może powodować podrażnienia. Jedyną wadą tlenku cynku jest konieczność stosowania go w dużych stężeniach, co może rozjaśniać cerę. Pomimo tego, jest on jednak związkiem bezpiecznym i skutecznym.

Inną zaletą stosowania tlenku cynku są jego właściwości gojące. Wchodzi w skład tzw. pasty Lassara (maści cynkowej) stosowanej przy trądziku młodzieńczym, opryszczce i pękaniu warg.

Oferowany tlenek cynku otrzymywany jest dzięki mikronizacji, czyli rozdrobnieniu do delikatnego pyłku, o wielkości ziaren ok. 20 nm. W takiej formie zawieszany jest w proszku silikonowym. Dzięki nowoczesnym procesom, zmikronizowany tlenek cynku jest transparentny, a odpowiednia wielkość cząsteczek sprawia, że nie przenika do krwioobiegu.

Związki cynku stosowane są w kosmetyce tylko do użytku zewnętrznego.

TLENEK TYTANU (IV) - TiO2 - biel tytanowa

Biała substancja, nierozpuszczalna w wodzie. Rozpuszcza się natomiast w olejach i zagęszcza emulsje. Stanowi najtrwalszy, obojętny chemicznie, biały pigment. Rozjaśnia inne pigmenty. Podobnie jak tlenek cynku jest fizycznym filtrem słonecznym, nieprzepuszczalnym dla promieni UVA i UVB. W formie zmikronizowanej zmętnia mieszaninę i utrudnia przenikanie światła – to czyni go skutecznym filtrem promieniowania UV, wykorzystywanym nawet w kosmetykach o wysokich faktorach. Ponadto jest słabszym alergenem niż tlenek cynku. Jest jednak jedno „ale”. Otóż mało kto jest świadomy, co naprawdę dzieje się, gdy cząstka dwutlenku tytanu pochłonie kwant światła. Staje się ona wówczas półprzewodnikiem z ruchliwymi ładunkami, co ostatecznie prowadzi do powstania trzech moli rodnika hydroksylowego – najsilniejszego prooksydanta niszczącego komórki i pogłębiającego procesy starzenia. Paradoksalnie więc, kosmetyki zawierające dwutlenek tytanu zamiast hamować, przyspieszają procesy starzenia.

W kosmetyce dwutlenek tytanu stosowany jest powszechnie jako biały pigment w kremach, mleczkach i pudrach. Ze zmieloną miką wykorzystywany jest również do otrzymywania perłowych cieni i lakierów do paznokci.

TLENEK ŻELAZA

Jest kolejnym pigmentem matowym. Występuje w barwie żółtej, czerwonej i czarnej pod nazwami: żółcieni, czerwieni i czerni żelazowej. Łącząc te barwy w odpowiednich proporcjach otrzymujemy różne odcienie. Na przykład, połączenie żółcieni i czerni pozwala uzyskać chłodne, ziemiste brązy. Żółcień i czerwień dają ciepłe odcienie. Połączenie wszystkich trzech tlenków żelaza w odpowiednich proporcjach pozwala na uzyskanie niemal każdego odcienia z gamy brązów. Mieszanka samych tlenków daje bardzo intensywne barwy. Uzyskanie łagodniejszych odcieni możliwe jest dzięki dodaniu pigmentu białego. Cała mieszkanka jest następnie „rozcieńczana” w wybielaczu, aby zapobiec efektowi maski. Im większa zawartość pigmentów, tym większe krycie kosmetyku. Mniej pigmentów powoduje, że preparat jest bardziej transparentny.

Tlenki żelaza stosowane są w pudrach, podkładach, cieniach i korektorach.

TLENEK KRZEMU - krzemionka - SiO2

Rozpuszczony w wodzie tworzy koloidalną krzemionkę – sylikę. Stanowi składnik preparatów regenerujących skórę starzejącą się i niedotlenioną. Wywiera pozytywny wpływ na  funkcjonowanie naczyń krwionośnych: uszczelnia je, polepsza ukrwienie, dotlenia skórę.

Zastosowanie:

  • Żel krzemionkowy otrzymywany jest przez zakwaszenie meta- i ortokrzemianu sodu. Stanowi biały proszek o silnie rozwiniętej powierzchni. Charakteryzuje się wysoką chłonnością wody. Żel krzemionkowy jest stabilizatorem emulsji i zawiesin oraz środkiem zagęszczającym – w rozpuszczalnikach niepolarnych (w stężeniu 5-8%) tworzy usieciowane struktury żelowe ograniczające płynność substancji.
  • Materiał ścierny w peelingach stanowi krzemionka z oczyszczonej ziemi okrzemkowej. Krzemionkę zawierają: ziele skrzypu, rdestu, perz, słoma owsiana, mech, glony i gąbka Spongia fluviatilis. Związek ten doskonale pochłania tłuszcz i ściera obumarłe komórki, dzięki czemu skóra jest wygładzona i oczyszczona.
  • Pielęgnacja skóry zwiotczałej i niedotlenionej
  • Przy wypadaniu włosów i pękaniu paznokci
  • W leczeniu trądziku wykorzystywana jest ziemia okrzemkowa (mikronizowana krzemionka)
  • Produkcja pasty do zębów: zapewnia ścieralność i gwarantuje trwałą konsystencję pasty
  • Produkcja kremów regenerujących: ułatwia wprowadzanie tlenu do naskórka.

TLENEK SREBRA - Ag2O

Ma postać ciemnego, brunatnoczarnego związku, słabo rozpuszczalnego w wodzie. Stosowany głównie w preparatach dermatologicznych, ze względu na swe bakteriobójcze właściwości. Wynikają one ze zdolności jonów srebra do inaktywacji wielu enzymów bakteryjnych oraz łączenia się z kwasami nukleinowymi, które stanowią materiał genetyczny drobnoustrojów. Dodatkowo jony srebra tworzą z białkami naskórka nierozpuszczalne kompleksy, co stanowi barierę ochronną przed wnikaniem drobnoustrojów w głąb skóry.

TLENEK MAGNEZU (magnezja palona) - MgO

To biały, lekki proszek, bez zapachu i smaku, słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w roztworze chlorku amonowego. Otrzymywany przez spalanie magnezu lub wyprażanie węglanu magnezu.

Związek ten znalazł zastosowanie w kosmetyce, głównie jako składnik pudrów oraz do zagęszczania szminek i fluidów. Wykorzystywany również w produkcji proszków i past do zębów. Połączenie tlenku magnezu i sproszkowanej krzemionki powoduje neutralizację nieprzyjemnego zapachu rozkładającego się potu. Dzięki tej właściwości stosowany jest również jako środek przeciwpotny w dezodorantach antyperspiracyjnych. Jest również obecny w popularnych preparatach na nadkwasotę.

STABILIZOWANY ROZTWÓR TLENKU CHLORU (IV) - ClO2

Stabilizowany dwutlenek chloru to ClO2 w roztworze wodnym. To utleniający biocyd i toksyna metaboliczna. Oznacza to, że dwutlenek chloru zakłóca procesy transportu substancji odżywczych przez błony komórkowe mikroorganizmów. Stanowi najbardziej selektywny utleniacz, gdyż reaguje jedynie ze zredukowanymi związkami siarki, aminami drugiego i trzeciego rzędu oraz innymi mocno zredukowanymi i reaktywnymi związkami organicznymi.

Dzięki swym właściwościom bakterio- i grzybobójczym znalazł zastosowanie jako dodatek do past do zębów. Usuwa resztki jedzenia z zębów i likwiduje nieprzyjemny zapach z ust. Dodatkowo nie niszczy szkliwa i nie pozostawia szkodliwych produktów powstających w procesie niszczenia drobnoustrojów chorobotwórczych.

TLENEK GLINU - Al2O3         

Ma postać białego, nierozpuszczalnego w wodzie proszku o dobrych właściwościach chłonnych. Z tego względu stanowi składnik pudrów i zasypek oraz pomadek. Hamuje wydzielenie potu poprzez oddziaływanie na warstwę rogową skóry i zwężanie ujść gruczołów potowych, dzięki czemu możemy znaleźć go również jako składnik licznych preparatów przeciwpotnych i dezodorantów.


Przeczytaj również:

Roślinne metabolity pierwotne jako surowce kosmetyczne

Funkcjonowanie pozakomórkowej macierzy – sekret młodego wyglądu skóry


 

Wioleta Cieplik

Źródła:

  1. Marzec A. (2005). Chemia kosmetyków. Surowce, półprodukty, preparatyka wyrobów. Toruń: Dom Organizatora.
  2. http://www.zniewalajaca.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=153&Itemid=159, 11.02.2013
  3. http://www.biochemiaurody.com/slownik/zincoxide.html, 11.02.2013
  4. http://www.kosmetyki-mineralne.eu/pigmenty-matowe.php, 11.02.2013
  5. http://www.lenntech.pl/systemy/clo2/dwutlenek-chloru.htm, 11.02.2013
KOMENTARZE
Newsletter