Art. 11, ust.1 Ustawy o Kosmetykach  z dnia 30 marca 2001r. (wraz z późniejszymi zmianami) stanowi, że;
Producent jest obowiązany udostępniać do celów kontroli w miejscu wskazanym stosownie do art. 8 ust. 4 pkt. 3 lub 4, udokumentowane informacje obejmujące:

Punkt 1

skład kosmetyku:
- jakościowy
- ilościowy
oraz informacje dotyczące dostawcy poszczególnych składników kosmetyku, nazwy składników w INCI, ich funkcję oraz stężenie, a w przypadku kompozycji zapachowych i aromatycznych - nazwę i (lub) numer kompozycji.

W przypadku kontroli dokumentów zawierających skład kosmetyku inspektor Państwowej Inspekcji Sanitarnej ma prawo dokonać oceny prawidłowości stosowanych substancji w kosmetykach, która obejmuje:

1)    ustalenie czy składniki kosmetyku nie zawierają substancji, których stosowanie w kosmetykach jest niedozwolone
2)    ustalenie czy substancje dozwolone do stosowania wyłącznie w ograniczonej ilości, zakresie i warunkach stosowania są używane:
    a)    w odpowiednim zakresie zastosowania
    b)    w dopuszczalnych maksymalnych stężeniach w gotowym kosmetyku
    c)    zgodnie z ograniczeniami i wymaganiami
    d)    z zastosowaniem odpowiednich warunków i ostrzeżeń na opakowaniach jednostkowych.
3)    ustalenie czy stosowane barwniki, substancje konserwujące, substancje promieniochronne:
     a)    są dopuszczone do stosowania
    b)    są stosowane w ilości nie przekraczającej dopuszczalnego maksymalnego stężenia w gotowym kosmetyku
    c)    są używane zgodnie z ograniczeniami i wymaganiami
    d)    są używane z zastosowaniem odpowiednich warunków i ostrzeżeń, które muszą być uwzględnione w tekście etykiety
Producent kosmetyku powinien posiadać tzw. „Karty charakterystyki” dla surowców.
Wzór takiej karty charakterystyki dla substancji i preparatu chemicznego – rozporządzenie REACH WE/1907/2006.

Punkt 2

specyfikacja fizykochemiczna:
surowców – właściwości fizykochemiczne dla surowców,
gotowego kosmetyku – właściwości fizykochemiczne dla gotowego kosmetyku i zastosowane metody oznaczenia tychże własności

Podstawowe właściwości fizykochemiczne to najczęściej:

• Postać - stan skupienia, kolor
• Zapach – o ile jest wyczuwalny
• Rozpuszczalność – w wodzie, rozpuszczalnikach organicznych
• Współczynnik podziału n-oktanol/woda, pH
• Właściwości wybuchowe, utleniające, palność
• Prężność par
• Gęstość względna
• Temperatura wrzenia, topnienia, zapłonu
  
• Specyfikacja fizykochemiczna gotowego kosmetyku (postać, zapach, pH, lepkość, gęstość względna)
  

Punkt 3

specyfikacja mikrobiologiczna (należy oznaczyć: ogólną liczbę drobnoustrojów
 tlenowych mezofilnych, Staphylococcus ureus, Pseudomonas aeruginosa oraz
Candida albicans):
- surowców
- gotowego kosmetyku
oraz kryteria mikrobiologicznej czystości surowców i gotowego kosmetyku, a także metodę badań.

Raport z badań czystości mikrobiologicznej surowców i gotowego kosmetyku powinien zawierać następujące dane:

• Dane identyfikacyjne laboratorium badawczego:
• Dane identyfikacyjne badanej szarży:
• Sposób pobrania próbki do badań:
• Metodę badawczą i sposób jej walidacji:
• Datę rozpoczęcia i zakończenia badań:
• Wyniki badań:
• Ocenę wyników lub ich interpretację:

Własności fizykochemiczne oraz badania mikrobiologiczne należy wykonać w laboratoriach posiadających certyfikaty zgodności z zasadami Dobrej Praktyki Laboratoryjnej (DLP) od polskiej Jednostki ds. Monitorowania DPL – Biura do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych.

Zasady Dobrej Praktyki Laboratoryjnej  OECD (Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju) zostały po raz pierwszy opracowane przez Grupę Ekspertów ds. DLP powołaną w 1978 r. w ramach Specjalnego Programu Kontroli Substancji Chemicznych, a ich podstawą stały się propozycje dla nieklinicznych badań laboratoryjnych opublikowane w 1976 r. przez FDA.

Stosowanie zasad DLP w krajach członkowskich zostało formalnie zalecone przez Radę OECD w 1981 r.

Zasady dobrej praktyki laboratoryjnej

Mają na celu zapewnienie jakości i odpowiednich warunków nieklinicznych badań bezpieczeństwa zdrowia i środowiska - dotyczą one m.in. badań leków, środków ochrony roślin, środków biobójczych, kosmetyków, leków weterynaryjnych, chemikaliów

Zasady dobrej praktyki laboratoryjnej ujęto w dyrektywach Komisji Europejskiej
1999/11/EEC – dyrektywa Rady 87/18/EEC zmodyfikowana decyzją Rady Organizacji   Rozwoju Gospodarczego i Współpracy (OECD) [C(97)186 – Final] 1999/12/EEC –    obie dyrektywy z dn. 8 marca 1999 r. dostosowujące do postępu technicznego zasady dobrej praktyki laboratoryjnej

Ustawa z dn. 11 stycznia 2001r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz.U. Nr 11, poz.84, 2001 r. z późn. zm.), rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie kryteriów,które powinny spełniać jednostki organizacyjne wykonujące badania substancji i preparatów chemicznych (Dz.U. Nr 116, poz.1103,2003 r.).

Celem zasad DLP jest promowanie jakości i wiarygodności uzyskiwanych wyników badań, od momentu ich planowania, aż po właściwe przechowywanie danych źródłowych i sprawozdań.

Wykaz polskich jednostek badawczych, które uzyskały certyfikaty zgodności z zasadami Dobrej Praktyki Laboratoryjnej od polskiej Jednostki ds. Monitorowania DPL – Biura do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych www.chemikalia mz.gov.pl

Punkt 4

opis metody produkcji zgodnej z dobrą praktyką produkcji (i stosowanych metod kontroli wewnętrznej)

Zasady Dobrej Praktyki Produkcji Kosmetyku ‘The Cosmetics- Good Manufacturing Practices (GMP) – Guidelines on Good Manufacturing Practices (ISO 22716:2007)’ zostały zatwierdzone przez ISO oraz CEN. Tekst ISO 22716:2007 został zatwierdzony przez CEN jako EN ISO 22716:2007 bez żadnych zmian.


Punkt 5

• Charakterystyka surowców pod względem toksykologicznym  - min. takie dane jak:
• Toksyczność ostra (droga pokarmowa/ po naniesieniu na skórę/ po narażeniu inhalacyjnym)
• Działanie drażniące (oczy, skóra lub drogi oddechowe))
• Działanie uczulające (skóra, drogi oddechowe)
• Działanie toksyczne po kilkakrotnym narażeniu  (droga pokarmowa/ po naniesieniu na skórę/ po narażeniu inhalacyjnym)
• Działanie żrące
• Fototoksyczność
• Dane dotyczące działania na ludzi (o ile są takie dane)

Punkt 6

ocena wpływu kosmetyku na bezpieczeństwo zdrowia ludzi przygotowana w oparciu o:

Toksykologiczną/dermatologiczną dokumentację dotyczącą testów przeprowadzonych na gotowym produkcie:

• testy z zastosowaniem metod alternatywnych
• testy z udziałem ochotników

Testy na ludziach-ochotnikach powinny być przeprowadzone zgodnie z następującymi przepisami:

• Deklaracja Helsińska Światowego Stowarzyszenia Medycznego  o zaleceniach dla lekarzy prowadzących biomedyczne badania naukowe na ludziach, 
• Wytyczne Naukowego Komitetu ds. Kosmetyków i Produktów Nieżywnościowych – SCCNFP Komisji Europejskiej do badań na ochotnikach gotowych kosmetyków.
• Dyrektywa  dotycząca Zasad Dobrej Praktyki Klinicznej w badaniach na ochotnikach.

Końcowa ocena wpływu kosmetyku na bezpieczeństwo zdrowia ludzi powinna zawierać następujące informacje:

Nazwa produktu:………………………………………………………………
Numer produktu:………………………………………….
Kategoria produktu:……………………………………………………….
Dane dotyczące producenta kosmetyku:…………………………………….
Wynik oceny:…………………………………………………………
Imię i nazwisko oraz kwalifikacje osoby dokonującej oceny……………..
Adres osoby dokonującej oceny:……………………………………………..
Podpis osoby dokonującej oceny:…………………………………………….
Data wystawienia Oceny Bezpieczeństwa Produktu:
……………………………………….

Do Oceny Bezpieczeństwa Produktu powinno zostać dołączone:
- cv osoby sporządzającej ocenę końcową
Osoba ta musi posiadać wykształcenie wyższe w dziedzinie farmacji, medycyny lub dziedzinach pokrewnych.

Punkt 7

Istniejące dane o niepożądanych skutkach dla zdrowia ludzi powstałych w następnie stosowania kosmetyku

Informacje o działaniach niepożądanych powinny zawierać następujące dane:

Nazwa handlowa kosmetyku:……………………………
Opis zachorowania:……………………………………….
Imię i nazwisko, adres osoby pokrzywdzonej: …………..
Data zgłoszenia zachorowania:…………………………
Opis podjętego działania:………………………………..
Wniosek:……………………………………………………
Data zakończenia sprawy:………….

Punkt 8

udokumentowane wyniki badań działania kosmetyku, jeżeli jest to uzasadnione deklarowanym rodzajem działania kosmetyku (np. wyszczuplający, przeciwzmarszczkowy)

Punkt 9

Dane dotyczące wszelkich testów przeprowadzonych na zwierzętach w czasie opracowywania lub dokonywania oceny wpływu kosmetyku lub jego składnika na bezpieczeństwo ludzi.