"Oczekujemy, że wynikiem nowej rejestracji będzie czterokrotny wzrost zysków" powiedział CEO firmy Bob Hamm.

Biogen Idec przypomniało jednocześnie, że podobną zgodę uzyskało od EMEA w grudniu.

Tybasbri produkowany w Europie przez irlandzką firmę Elan Corp. plc. Tysabri uzyskał zgodę na stosowanie go w nawracających postaciach SM oraz umiarkowanej do ciężkiej postaci choroby Crohna.

Tysabri został czasowo wycofany z rynku w 2005 po tym, gdy powiązano jego zastosowanie z rzadkim, ale ciężkim zakażeniem mózgu, jednak w 2006 dopuszczono lek do obrotu ponownie.

Substancja czynna preparatu Tysabri, natalizumab, jest przeciwciałem monoklonalnym. Przeciwciało monoklonalne to rodzaj białka, które zostało opracowane w taki sposób, aby było zdolne do rozpoznawania określonej struktury (zwanej antygenem), znajdującej się na niektórych komórkach w organizmie, i łączenia się z nią. Natalizumab został opracowany w celu łączenia się z określoną częścią integryny zwanej „integryną alfa4beta1”, która znajduje się na powierzchni większości leukocytów.

Stwardnienie rozsiane (SM) jest chorobą ośrodkowego układu nerwowego, charakteryzującą się obecnością rozsianych ognisk demielinizacji w mózgu i rdzeniu kręgowym z początkowo przemijającymi, a potem z utrwalonymi licznymi zaburzeniami neurologicznymi. Etiologia choroby nie jest w pełni poznana. (www.resmedica.pl)

Choroba Leśniowskiego-Crohna, to przewlekłe, nieswoiste zapalenie jelita wykazujące skłonność do ziarninowania. Cechą charakterystyczną zmian zapalnych jest ich ogniskowy lub odcinkowy charakter (odcinki zmienione chorobowo zwykle są oddzielone odcinkami zupełnie zdrowymi). Odróżnia to chL-C do wzgj, gdzie zmiany zapalne mają charakter ciągły i postępują od odbytnicy zajmując kolejne odcinki jelita grubego. Drugą cechą różniącą chL-C od wzjg jest objęcie przez proces zapalny nie tylko błony śluzowej, ale całej grubości jego ściany jelita (od błony śluzowej do błony surowiczej). Zmiany zapalne występować mogą we wszystkich odcinkach przewodu pokarmowego - od jamy ustnej aż do odbytnicy. W 25-30% przypadków zmiany występują tylko w jelicie cienkim, z tego większość w końcowym odcinku jelita cienkiego-jelito kręte (ileitis terminalis), w 20-25% tylko w jelicie grubym, zaś w 40-55% przypadków jednocześnie w jelicie cienkim i grubym. W 50% przypadków obserwujemy zmiany okołoodbytnicze (szczeliny, przetoki), a u blisko jednej trzeciej chorych udaje się wykryć zmiany zapalne w materiale biopsyjnym pochodzącym z żołądka i dwunastnicy. (http://nzj.iimcb.gov.pl)