Naukowcy postanowili sprawdzić, jak funkcjonują geny wymarłych zwierząt in vivo. Okazało się to możliwe, ponieważ nadal przechowuje się zakonserwowane szczątki wymarłych zwierząt. Obiektem badań był wilk workowaty (znany również jako tygrys tasmański) występujący głównie w Australii. Ostatni przedstawiciel tego gatunku zakończył swój żywot w australijskim zoo w 1936 roku. Ze szczątków zwierzęcia udało się wyizolować DNA, które posłużyło do dalszych badań. Następnie do embrionów myszy wprowadzono gen col2a1 pochodzący od wilka workowatego. Gen ten jest odpowiedzialny za rozwój kości i chrząstki. Embriony myszy pozbawiono wcześniej mysiego odpowiednika tego genu. Tak zmodyfikowane myszki rozwijały się prawidłowo, co świadczy o tym, że wklonowany gen działał poprawnie. Naukowcy uważają, że taka metoda badań pozwala na dokładne sprawdzenie funkcji genów pochodzących od wymarłych zwierząt, a także daje nowe możliwości w analizie filogenetycznej.
Pask, A. J. , Behringer, R. R. & Renfree, M. B. PLoS ONE 3, e2240 (2008)
Wymarłe gatunki znowu żywe
20.05.2008
KOMENTARZE