Roślina osiąga do 1,5 metra wysokości, jest dwupienna, nasiona wydaje koło września, a kwitnie od maja do czerwca. O zdrowotnych właściwościach, gorzkawych korzeni wiadomo od dawna, ale nie zaleca się spożywania owoców tej rośliny. Suszone bulwy korzeniowe charakteryzują się działaniem antybakteryjnym, antyseptycznym, tonizującym oraz wykrztuśnym i moczopędnym. Niektórzy używają tej rośliny do odstraszania owadów. Stosowanie Asparagus cochinchinensis jako leku przeciwgorączkowego i przeciwzapalnego jest powszechnie znane w medycynie chińskiej. Nowoczesne badania nad tą rośliną dotyczą jej właściwości przeciwnowotworowych. Obecnie bada się możliwość zastosowania aktywnego związku z A.cochinchinensis β-sitosterolu w leczeniu raka płuc. Oprócz standardowych substancji takich jak skrobia, śluzy, cukry w korzeniach znajdują się dobroczynne związki chemiczne. Niedawno odkryto, iż wodny ekstrakt suszonych korzeni Asparagus cochinchinensis, a właściwie jego bulw korzeniowych, jest ważnym źródłem antyoksydantów. Związki fenolowe i flawonoidy są wtórnymi metabolitami tej rośliny. W badaniach wykazano , że wodny ekstrakt z tej rośliny, jest w stanie unieczynniać wolne rodniki, takie jak grupy hydroksylowe, azotynowe i rodniki difenylopikrylohydrazylowe (DPPH). W tych samych badaniach wykazano działanie przeciwzapalne wyciągu tej rośliny.

Nawet dobrze poznane rośliny mogą wciąż jeszcze coś przed nami ukrywać. Warto więc zastanowić się nad kolejnymi badaniami identyfikującymi dobroczynne związki chemiczne pochodzące z A.cochinchinensis, a także innych roślin.

Magdalena Kolenda