Biotechnologia.pl
łączymy wszystkie strony biobiznesu
Dobór opakowania, a stabilność produktu kosmetycznego
26.04.2013

W produkcji kosmetyków istotne znaczenie ma nie tyko dopracowanie technologii, która warunkuje stabilność produktu końcowego. Kolejnym ważnym elementem jest wybranie odpowiedniego opakowania tak, aby nie dawało ono niezgodności z masą kosmetyczną, zapewniało dobre dozowanie, zabezpieczało przed działaniem czynników środowiskowych oraz było stabilne w zmiennych warunkach temperaturowych.

Kompatybilność opakowania z produktem zależy głównie od rodzaju tworzywa, z którego wykonane jest opakowanie. Wzajemne oddziaływanie materiału opakowaniowego i masy jest weryfikowane na podstawie testów kompatybilności, które polegają na sprawdzeniu interakcji masa/opakowanie w różnych warunkach temperaturowych. Opakowanie nie może wywierać wpływu na skład masy, jej barwę, zapach, lepkość. Przy wyborze opakowania należy zadbać również o to, aby miało odpowiedni kształt oraz wielkość, przystosowane do rodzaju kosmetyku i jego przeznaczenia.

Testy kompatybilności

Testy kompatybilności produktu kosmetycznego z opakowaniem należy przeprowadzać w następujących warunkach:

  • próbki kosmetyków poddane testom powinny być odzwierciedleniem wyrobu gotowego, czyli być przechowywane w identycznym opakowaniu, jak kosmetyk, który trafi do obrotu; opakowanie musi odpowiadać opakowaniu finalnemu pod względem rodzaju tworzywa, gramatury, koloru, kształtu;
  • masa kosmetyczna przechowywana w podwyższonych temperaturach przez okres 12 tygodni; temperatury określane są przez danego producenta najczęściej są to temp. 35ºC, 40ºC i 45ºC zależnie od rodzaju masy.

Sprawdzenie masy

  • Częstotliwość sprawdzeń masy zależy od indywidualnych ustaleń producenta. Najczęściej wykonuje się ją co 2-4 tygodnie.
  • Po wyjęciu masy z cieplarki i jej ostudzeniu należy porównać jej wygląd ze wzorcem przechowywanych w analogicznych warunkach w opakowaniach szklanych lub takich, jak testowana masa.
  • Kontrola masy powinna uwzględniać takie parametry jak: lepkość, wygląd, pH, kolor, zapach, stabilność chemiczną.

Kontrola opakowania docelowego

Częstotliwość kontroli również zależy od producenta, jednak najczęściej jest przeprowadzana co 2 lata. Kontrola ta obejmuje ocenę wizualną opakowania, tj. czy nie uległo ono deformacji i odbarwieniu, a także sprawdzenie jego szczelności, występowania pęknięć, zmywalności nadruku oraz zmiany zapachu. Ocenie podlega również zamknięcie opakowania (pompka, nakrętka). Istotna tutaj jest odpowiednia wielkość i jakość dozowanego przez pompkę preparatu, a także sprawność i funkcjonalność mechanizmu pompki (zasysanie masy, zacinanie się pompki).

Materiał opakowaniowy

Tworzywo, z którego wykonane jest opakowanie musi być kompatybilne z masą kosmetyczną. Nie może dawać interakcji z produktem, powinno chronić produkt przed działaniem światła oraz być bezpieczne dla zdrowia. Należy dostosować materiał opakowaniowy i system jego zamknięcia do warunków transportu, przechowywania i stosowania kosmetyku. Konsekwencją niewłaściwego doboru tworzywa, z którego będzie wykonane opakowanie może być powstawanie produktów rozkładu. Pojęcie produktu rozkładu rozumiane jest jako każde zanieczyszczenie powstające w wyniku zmiany chemicznej nowej substancji czynnej w czasie wytwarzania, magazynowania, pod wpływem światła, temperatury, zmiany pH i reakcji z materiałem opakowaniowym.

Najczęściej stosowane materiały opakowaniowe

Opakowania w przemyśle kosmetycznym najczęściej wykonane są z tworzyw sztucznych, których głównym składnikiem są naturalne lub sztuczne związki wielkocząsteczkowe polimery lub szkła.

Najpopularniejsze tworzywa sztuczne:

  • PE: HD – wysokiej gęstości i LD-niskiej gęstości,
  • Polipropylen PP,
  • Poli(tereftalan etylenu) PET,
  • Kopolimer estrowy PET- G (termoplastyczna żywica poliestrowa modyfikowana drugorzędowym glikolem).

Użycie tworzyw sztucznych w zależności od rodzaju produktu kosmetycznego

  • PE-HD – preparaty detergentowe: mydła w płynie, szampony, emulsje;
  • PET olejki;
  • PP – zmywacze do paznokci;
  • PET G ze względu na duża przezroczystość i możliwość barwienia może być stosowany do produkcji słoików, butelek i flakonów. Nie nadaje się jednak do pakowania wyrobów z dużą zawartością alkoholu etylowego, ponieważ związek ten powoduje rozpuszczanie i pęcznienie tworzywa;
  • Laminaty – tuby wykorzystywane do pakowania past do zębów, kremów do rąk, żeli.

Tworzywa sztuczne, pomimo wielu zalet (m.in. odporność na korozję) mają jednak dość znaczącą wadę są mało odporne na wysokie temperatury, przez co opakowania mogą ulec deformacji podczas przechowywania w podwyższonych temperaturach. Ze względu na długi czas rozkładu nie są również przyjazne dla środowiska.

Przyczyny niekompatybilności opakowań

  • Dodatek do tworzyw sztucznych modyfikatorów, takich jak: napełniacze proszkowe, włókniste, stabilizatory termiczne, stabilizatory promieniowania UV, środki antystatyczne, środki spieniające i barwniki.

Podczas prowadzenia testów kompatybilności mogą uwidocznić się skutki nieodpowiedniego doboru opakowania do rodzaju masy kosmetycznej. Jednym z nich jest powstawanie korozji przy zastosowaniu pompek ze stalową sprężyną i kulką, odbarwienie masy przechowywanej w opakowaniach silnie transparentnych, czy też pęcznienie lub wklęśnięcie opakowania. Wychwycenie tego typu zmian jest niezbędne zanim kosmetyk zostanie wprowadzony do obrotu.


Przeczytaj również:

Kosmetyczny scale- up, czyli problemy technologiczne podczas wdrażania emulsji kosmetycznych

Nowoczesne metody usuwania owłosienia- laser czy IPL?

Anty-aging czy nawilżający ? - co o skuteczności kwasu hialuronowego mówią testy in vivo?


 

Red. Monika Krzyżostan

Artykuł napisany na podstawie seminarium Kompatybilność opakowań w przemyśle kosmetycznym wygłoszonego przez Panią Joannę Morawską z firmy MPS International Ltd. podczas 3 Kongresu Świata przemysłu Kosmetycznego.

KOMENTARZE
Newsletter