Hamowanie cyklooksygenazy- 2 może prowadzić do zmniejszenia kancerogenezy przez inicjowanie apoptozy i hamowanie angiogenezy. Leki z grupy NLPZ mogą spowalniać proces nowotworzenia w wielu typach nowotworów złośliwych lub działać synergistycznie z lekami przeciwnowotworowymi.

Udowodniono, że meloksykam posiada znacznie szerszy zakres działań, niż do tej pory przypuszczano. Włączenie tego leku do terapii przeciwnowotworowych powoduje zwiększenie skuteczności leczenia pacjentów chorych na nowotwory i zmniejszenie działań niepożądanych.

Zahamowanie aktywności cyklooksygenazy-2 jest jednym z mechanizmów, przez który leki z  grupy NLPZ mogą zmniejszać nowotworzenie.

Cyklooksygenaza występuje w tkankach w postaci trzech izoform. Tylko izoenzym COX-2 powstaje pod wpływem czynników związanych ze stanem zapalnym, bierze on też udział w procesach fizjologicznych. W tkankach nowotworowych enzym ten ulega nadekspresji – sprzyja proliferacji komórek, hamuje apoptozę, zwiększa zdolność do naciekania i angiogenezę.

Badania dowiodły, że inhibitory cyklooksygenazy skutecznie zapobiegają nowotworom pochodzenia nabłonkowego. W literaturze fachowej można znaleźć informacje, że przyjmowanie NLPZ-tów ma znaczenie podczas leczenia nowotworów jelita grubego, przełyku, nerek i języka.

Już w 1998 roku odkryto, że meloksykam hamuje wzrost komórek raka jelita grubego u szczurów. Podanie meloksykamu spowodowało spadek ilości tworzonych guzów oraz zmniejszenie ich wielkości.

Udowodniono też, że meloksykam zwiększa ilość komórek z cechami apoptozy u pacjentów z nowotworem przełyku.

Inne badania wykazały hamujący wpływ na inwazyjność i przerzuty mięsaka kości.

Po przeprowadzeniu doświadczenia na liniach komórek nowotworowych udowodniono działanie antyproliferujące – istnieje więc nadzieja na zastosowanie meloksykamu w leczeniu nowotworu prostaty.

Obecnie prowadzone są badania pod kątem zastosowań w terapiach wielolekowych. Terapia skojarzona meloksykamu i naturalnego interferonu (IFN)-alfa może być skuteczna w przerzutowym nowotworze nerek – daje znaczne lepsze wyniki niż monoterapia interferonem alfa.

Chemioterapia skojarzona złożona z karboplatyny, paklitakselu i meloksykamu wykazała większą skuteczność u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuc niż terapia samymi lekami cytostatycznymi.

Badania na liniach komórek ludzkich i psich kostniakomięsaka potwierdziły przypuszczane wcześniej zmniejszanie działań niepożądanych terapii cisplatyną i doksorubicyną.

Rzeczywista ocena nowych zastosowań meloksykamu wymaga jeszcze wielu badań na licznych grupach pacjentów i monitorowania terapii, ale wyniki mogą okazać się obiecujące.

Helena Korczyc

W oparciu o:

www.postepy-farmacji.pl